ความหมาย

• 
  

  [กับ] น. อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์มาล้างโลก, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กัลป์ เช่น ชั่วกัปชั่วกัลป์ นานนับกัปกัลป์พุทธันดร. {ป. กปฺป: ส. กลฺป}.{ดู กัลป-, กัลป์}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กัปตัน - น. นายเรือ. {อ. captain}.

• กัปนก - [กับปะหฺนก] {แบบ} ว. กำพร้า, น่าสงสาร, เช่น อันว่าพราหมณชรา ชีณกัปนก {ม. คำหลวง ชูชก}. {ป. กปณก}.

• กัปบาสิก, กัปปาสิก - {แบบ} ว. อันทอด้วยฝ้าย.

• กัปปิย-, กัปปิยะ - [กับปิยะ-] ว. สมควร. {ป.}. กัปปิยการก [-การก] น. ผู้ปฏิบัติภิกษุในเรื่องปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค. กัปปิยภัณฑ์ น. สิ่งของที่ควรแก่ภิกษุ ได้แก่ ปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค และสิ่งอื่น ๆ เช่น ร่ม รองเท้า. กัปปิยโวหาร น. โวหารที่ควรแก่ภิกษุ เช่น เรียกเงินตราว่า กัปปิยภัณฑ์, ถ้อยคำสำนวนที่เหมาะแก่กาลเทศะ.

• กัปปีย์ - [กับปี] {ปาก} น. กับข้าว {ใช้เฉพาะภิกษุสามเณร), มักใช้เข้าคู่กับคำ จังหัน ว่า กัปปีย์จังหัน.