ความหมาย

• 
  

  ก. ยกหน้าขึ้น. เงยหน้าอ้าปาก ก. มีฐานะดีขึ้นกว่าเดิมพอทัดเทียมเพื่อน, ลืมตาอ้าปาก หรือ ลืมหน้าอ้าปาก ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เงยี บ - ว. ไม่มีเสียง เช่น นั่งเงียบ, ไม่มีเสียงอื้ออึง เช่น บ้านนี้เงียบ, สงบ, ปราศจากเสียงรบกวนหรือการก่อกวน, เช่น เหตุการณ์เงียบลงแล้ว: โดยปริยายหมายความว่า ไม่กระโตกกระตาก เช่น เก็บเรื่องเงียบ, ไม่แสดงออก เช่น พลังเงียบ. ก. หายไปโดยไม่มีข่าวคราวหรือไม่เป็นข่าวเลย เช่น หมู่นี้นาย ก เงียบไป. เงียบ ๆ ว. ไม่มีเสียงเอะอะ เช่น นั่งทำงานเงียบ ๆ, ไม่เอิกเกริก อื้ออึง เช่น ทำอย่างเงียบ ๆ: นิ่งไม่พูดจา, ไม่ทำเสียงเอะอะโวยวายหรืออื้ออึง, เช่น เขาเป็นคนเงียบ ๆ. เงียบกริบก. เงียบสนิท. เงียบเชียบ ก. วังเวง, เงียบไม่มีเสียง. เงียบเป็นเป่าสาก {สำ} ว. ลักษณะที่เงียบสนิท. เงียบเหงา ก. เปล่าเปลี่ยว, ว้าเหว่, อ้างว้าง: มีคนน้อย, มีคนไปมาหาสู่น้อย.

• เงอะ, เงอะงะ - ว. แสดงกิริยาอาการเคอะเขิน ไม่แนบเนียนเพราะหย่อนความชำนาญเป็นต้น.

• เงา - น. ส่วนที่มืดเพราะมีวัตถุบังแสงทำให้แลเห็นเป็นรูปของวัตถุนั้น: รูปที่ปรากฏในของใสหรือเป็นมันเช่นนํ้าหรือกระจก: {แสง} อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปไม่ถึงทั้งหมดหรือไปถึงได้บ้าง. ว. เป็นมัน เช่น ขึ้นเงา. เงา ๆ ว. ราง ๆ. เงาตามตัว {สำ} น. ผู้ที่ไปไหนไปด้วยกันแทบไม่คลาดกันเลย: สิ่งที่เพิ่มขึ้นหรือลดลงไปตามกัน เช่น นํ้ามันขึ้นราคา สินค้าอื่น ๆ ก็ขึ้นราคาเป็นเงาตามตัว. เงามัว {แสง} น. อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปถึงได้บ้าง: {ภูมิ} ส่วนที่เห็นเป็นเงาหลัว ๆ รอบบริเวณที่มืดมิดของดวงจันทร์หรือดวงอาทิตย์เวลามีคราส. เงามืด {แสง} น. อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปไม่ถึงทั้งหมด: {ภูมิ} ส่วนที่มืดมิดของดวงจันทร์และดวงอาทิตย์เวลามีคราส.

• เง่า - ว. โง่, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ โง่ เป็น โง่เง่า.

• เง้า - ว. เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจหรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้น ว่า หน้าเง้า. เง้างอด, เง้า ๆ งอด ๆ ว. ทำกิริยาให้เอาใจ, กระเง้ากระงอด ก็ว่า.