ความหมาย

• 
  

  ดู กะทกรก {๒}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เงิน - น. ธาตุลำดับที่ ๔๗ สัญลักษณ์ Ag เป็นโลหะสีขาว เนื้อค่อนข้างอ่อน หลอมละลายที่ ๙๖๐.๘ ° ซ. {อ. silver}: วัตถุที่ใช้วัดราคาในการซื้อขายแลกเปลี่ยนกัน, วัตถุที่มีตราของรัฐ ใช้ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย, ได้แก่ เหรียญกระษาปณ์และธนบัตร, เงินตรา ก็เรียก: โบราณใช้ว่า งึน เง็น หรือ เงือน ก็มี: {เศรษฐ} วัตถุที่กำหนดให้ใช้เป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนหรือชำระหนี้. {อ. money}. เงินก้นถุง น. เงินจำนวนหนึ่งที่ผู้ใหญ่มอบให้ในงานแต่งงานเป็นต้น เพื่อเก็บไว้เป็นเงินก้อนแรก, ก้นถุง ก็ว่า.เงินก้อน น. เงินที่จ่ายทีเดียวทั้งหมด, เงินที่สะสมไว้เป็นจำนวนมาก ๆ. เงินกินเปล่า น. เงิน ทรัพย์สินหรือสิ่งอื่น ๆ ที่เสียไป เพื่อให้ได้สิทธิตามที่ตกลงกัน. เงินกู้ น.เงินที่ยืมโดยมีดอกเบี้ย. เงินเก๊ {ปาก} น. เงินแดง. เงินขวัญถุง น. เงินจำนวนหนึ่งที่ผู้ใหญ่มอบให้ในงานแต่งงานเป็นต้น เพื่อเก็บไว้เป็นสิริมงคล. เงินคงคลัง {กฎ} น. บรรดารายได้ที่รัฐบาลได้รับมาและยังไม่ได้จ่ายออกไป. เงินจันทรภิม {โบ} น. เงินที่พระมหากษัตริย์พระราชทานแก่โหรผู้ทำนายจันทรุปราคาได้ถูกต้อง เช่นเมื่อจันทรุปราคได้เงีนจันทรภิม {สามดวง}. เงินเชื่อ น. เงินค่าสิ่งของที่ยอมให้ชำระภายหลังเมื่อซื้อขาย, เงินแห้ง ก็เรียก. เงินดาวเงินเดือน, เงินเดือนเงินดาว น.เงินเดือน. เงินดาวน์ {ปาก} น. เงินที่ต้องชำระครั้งแรกเมื่อทำสัญญา โดยมีข้อตกลงว่าเงินส่วนที่เหลือจะผ่อนส่งเป็นงวด ๆ ตามจำนวนที่กำหนด. เงินเดือน น. เงินค่าตอบแทนการทำงานที่กำหนดให้เป็นรายเดือน. เงินแดง {โบ} น. เงินปลอม เช่นปลอมเงินพดด้วงโดยใช้ทองแดงชุบด้วยเงิน หรือปลอมเงินเหรียญด้วยการผสมโลหะอื่นที่มีค่าน้อยกว่า, เงินเก๊ ก็เรียก, โดยปริยายหมายถึงคนที่ใช้งานใช้การไม่ได้. เงินได้กำบัง {เศรษฐ} น. รายรับในดุลการชำระเงินระหว่างประเทศอันเกิดจากค่าบริการต่าง ๆ การใช้จ่ายเงินของนักท่องเที่ยว ค่าประกันภัยเป็นต้น. เงินได้พึงประเมิน {กฎ} น. เงินได้อันเข้าลักษณะพึงเสียภาษีตามประมวลรัษฎากร. เงินต้น น.เงินที่ให้กู้ยืมโดยไม่รวมดอกเบี้ย, บางทีพูดสั้น ๆ ว่า ต้น เช่น ต้นชนดอก, {โบ} ต้นเงิน. เงินตรา น. {กฎ} เงินที่รัฐกำหนดขึ้นไว้เพื่อใช้ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย ได้แก่เหรียญกระษาปณ์และธนบัตร, {โบ} เงินที่ทำเป็นก้อนลักษณะคล้ายตัวด้วงงอ มีตราจักรและตราประจำรัชกาล มีขนาด น้ำหนัก และราคาต่างกัน ใช้เป็นเงินตราในการแลกเปลี่ยน, เงินพดด้วง ก็เรียก. เงินตาย {โบ} น. เงินตราที่ทางราชการประกาศยกเลิก, เงินพดด้วงซึ่งทางราชการประกาศยกเลิกภายหลังที่มีการใช้เงินเหรียญและธนบัตร. เงินถึง ก. ให้เงินมากจนเป็นที่พอใจ เช่น จะให้เรื่องนี้สำเร็จเร็วก็ต้องเงินถึง, ถึงเงิน ก็ว่า. เงินทดรองราชการ {กฎ} น. เงินที่กระทรวงการคลังจ่ายและอนุญาตให้ส่วนราชการมีไว้ตามจำนวนที่เห็นสมควร เพื่อทดรองเป็นค่าใช้จ่าย: เงินที่เจ้าหน้าที่ยืมไปเป็นค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้น. เงินทอน น. เงินส่วนที่เกินราคาสิ่งของที่จ่ายคืนให้แก่ผู้จ่ายเงิน. เงินนอน น. เงินเหลือใช้ที่เก็บไว้. เงินน้ำห้าน้ำหก {โบ} น. เงินเนื้อไม่บริสุทธิ์ ถ้าเป็นเงินบริสุทธิ์ราคาบาทละ ๖ บาทแต่ถ้ามีทองแดงหรือโลหะอื่นปนอยู่ราคาลดลงเหลือบาทละ ๕ บาท เป็นต้น. เงินปลีก น. เงินจำนวนย่อยที่แตกออกมาจากเงินจำนวนใหญ่หน่วยใดหน่วยหนึ่งของเงินตรา.เงินปันผล น. ส่วนแบ่งเงินกำไรที่กำหนดจ่ายให้แก่ผู้ถือหุ้น. เงินปากถุง น. เงินที่ผู้ให้กู้เรียกเก็บจากผู้กู้ก่อนที่จะจ่ายเงินจำนวนที่ตกลงให้กู้. เงินปากผี น. เงินที่ใส่ไว้ในปากคนตายตามประเพณี. เงินปี {กฎ} น. เงินที่มีกำหนดจ่ายให้แก่พระบรมวงศานุวงศ์เป็นรายปีจากเงินงบประมาณรายจ่ายหมวดเงินอุดหนุนของสำนักพระราชวัง. เงินแป {โบ} น. เงินเหรียญมีลักษณะแบนกลมที่ออกมาใช้เป็นเงินตราในสมัยรัชกาลที่ ๔ ทำด้วยเงิน มีราคาเป็นตำลึง บาท สลึง เฟื้อง ไพ {ประชุม ร. ๔},เรียกเหรียญซึ่งทำด้วยทองแดงหรือดีบุก. เงินผ่อน น. เงินที่ชำระให้แก่เจ้าหนี้เป็นงวด ๆ. เงินฝืด {เศรษฐ} น. ภาวะทางเศรษฐกิจที่ปริมาณเงินหมุนเวียนในประเทศมีน้อยไป การใช้จ่ายลดน้อยลง ทำให้ราคาสินค้าตก. เงินพดด้วง {โบ} น. เงินที่ทำเป็นก้อนลักษณะคล้ายตัวด้วงงอ มีตราจักรและตราประจำรัชกาล มีขนาด น้ำหนัก และราคาต่างกัน ใช้เป็นเงินตราในการแลกเปลี่ยน, เงินตรา ก็เรียก. เงินเฟ้อ {เศรษฐ} น. ภาวะทางเศรษฐกิจที่ปริมาณเงินหมุนเวียนในประเทศมากเกินไป ทำให้ราคาสินค้าแพงและเงินเสื่อมค่า. เงินมุ่น น. เงินแท่งชนิดหนึ่ง ถือว่าเป็นเงินเนื้อดี. เงินยวง น. เนื้อเงินบริสุทธิ์ที่ละลายคว้างอยู่ในเบ้า มีสีขาวผ่องเป็นมันปลาบ. ว.เรียกสีขาวผ่องเป็นมันปลาบเหมือนสีเงินที่ละลายคว้างอยู่ในเบ้า ว่า สีเงินยวง. เงินเยอรมัน น. โลหะเจือซึ่งมีองค์ประกอบโดยประมาณเป็นทองแดง ๕ ส่วน สังกะสี ๒ ส่วน และนิกเกิล ๒ ส่วน. {อ. German silver}. เงินร้อน น. เงินที่ได้จากการทุจริตหรือไม่บริสุทธิ์: เงินที่หมุนเวียนเร็ว. เงินรายปี น. จำนวนเงินที่บริษัทประกันชีวิตจ่ายให้แก่ผู้รับเงินรายปีตามเงื่อนไขกรมธรรม์ประกันชีวิตแบบเงินรายปี ซึ่งผู้รับประกันภัยสัญญาว่า ตราบใดที่ผู้เอาประกันชีวิตยังทรงชีพอยู่ บริษัทจะจ่ายเงินให้ตลอดไปจนกว่าจะเสียชีวิต หรือจะจ่ายให้ชั่วระยะเวลาหนึ่งตามที่ตกลงไว้ เงินรายปีนี้อาจจะจ่ายเป็นงวด รายปี รายครึ่งปี หรือรายเดือนก็ได้ จำนวนเงินที่จ่ายอาจจะคงที่ เพิ่มขึ้นหรือเปลี่ยนแปลงก็ได้. {อ. annuity}. เงินแล่ง น. เงินที่เอามาแล่งเป็นเส้นบาง ๆ ใช้สำหรับปักหรือทอผ้า. เงินสด น. ตัวเงินที่มีอยู่ซึ่งใช้ได้ทันที, เงินที่ชำระให้ทันทีเมื่อซื้อหรือขายกัน. เงินสเตอร์ลิง น. โลหะเจือซึ่งประเทศอังกฤษเคยใช้ทำเงินตรา มีองค์ประกอบเป็นโลหะเงินร้อยละ ๙๒.๕ ทองแดงร้อยละ ๗.๒ ตะกั่วร้อยละ ๐.๒ และทองคำร้อยละ ๐.๑. {อ. sterling silver}. เงินหมุน น. เงินที่ใช้หมุนเวียนเรื่อยไปหลายครั้งโดยไม่เก็บไว้คงที่. เงินหลวง {ปาก} น. เงินที่เป็นของแผ่นดินหรือรัฐ. เงินแห้ง {ปาก} น. เงินเชื่อ.

• เงี่ย - ก. เอียง, ตะแคง, ในคำว่า เงี่ยหู. เงี่ยหู ก. เอียงหูฟังเพื่อให้ได้ยินถนัด, ตั้งใจฟัง.

• เงี่ยง ๑ - น. กระดูกแหลมของปลาบางชนิด เช่น ปลากระเบนมีเงี่ยงที่โคนหาง หรือปลาดุกมีเงี่ยงที่ครีบอก, แง่ของสิ่งของบางอย่าง มีรูปหยักตอนปลายเช่นเบ็ดหรือลูกศร.

• เงี่ยง ๒ - {ถิ่น–อีสาน} น. กระโถน.

• เงียน - ดู พลวง.