ความหมาย

• 
  

  {โบ} น. งู เช่น ท้าวเสด็จเหนือวัวเผือก เอาเงือกเกี้ยวข้าง {แช่งนํ้า}. เงือกหงอน {โบ} น. พญานาค เช่น ทรงวัวเผือกเงือกหงอนสังวรสังวาล {รำพันพิลาป}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เงือก ๒ - น. สัตว์นํ้าในนิยาย เล่ากันว่าท่อนบนเป็นคน ท่อนล่างเป็นปลา.

• เงือก ๓ - น. ชื่อนกขนาดใหญ่หลายชนิด ในวงศ์ Bucerotidae ปากใหญ่ บนส่วนท้ายของขากรรไกรบนมีโหนกแข็ง ส่วนใหญ่ภายในโหนกแข็งกลวง ยกเว้นบางชนิดมีโหนกแข็งตัน เช่น นกชนหิน ส่วนใหญ่ลำตัวสีดำ นอกฤดูผสมพันธุ์อยู่รวมกันเป็นฝูง ขณะบินมีเสียงดัง ระยะเริ่มตกไข่ตัวเมียจะอยู่ในโพรงไม้ แล้วใช้เศษอาหาร ดิน และมูลปิดปากโพรงด้านใน ตัวผู้ใช้วัสดุเดียวกันปิดปากโพรงทางด้านนอก เหลือรูพอที่ตัวผู้จะหาอาหารมาป้อนให้ขณะที่ตัวเมียฟักไข่และเลี้ยงลูกได้ ร้องเสียงดังมาก กินผลไม้และสัตว์ขนาดเล็ก เช่น เงือกกรามช้าง [Rhyticeros undulatus {Shaw}] เงือกหัวแรด {Buceros rhinoceros Linn.} เงือกสีน้ำตาล [Ptilolaemus tickelli {Blyth}]เงือกดำ [Anthracoceros malayanus {Raffles}].

• เงือก ๔ - ดู พะยูน.

• เงื่อง, เงื่อง ๆ - ว. เซื่อง, เชื่องช้า. เงื่องหงอย ว. ซึมเซาไม่ชื่นบาน, เซื่อง ๆ, เฉื่อยชา.

• เงือด, เงือดงด - ก. อดกลั้น, ยับยั้ง, เช่น เงือดคำรบ สองคาบสามคาบ {จารึกสยาม}, จำต้องเงือดงดอดกลั้น คอยหยิบผิดมันให้จงได้ {สังข์ทอง}.