ความหมาย

• 
  

  ก. ขับไล่ไสส่ง เช่น เฉดหัวไป. ว. คำร้องไล่หมา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เฉท - [เฉด] {แบบ} น. การตัด, การฟัน, การฉีก, การเด็ด, การขาด, เช่น เฉทเฌอ {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. {ป., ส.}.

• เฉนียน - [ฉะเหฺนียน] น. ฝั่งนํ้า. {ข. เฉฺนร ว่า ชายฝั่ง}.

• เฉพาะ - [ฉะเพาะ] ว. โดยเจาะจง, เพ่งตรง, ตรงตัว: เผอิญ: แต่: จำกัด, เท่านี้, เท่านั้น. {ข. เฉฺพาะ}. เฉพาะกาล ว. ชั่วคราว ในคำว่า บทเฉพาะกาล. เฉพาะกิจ ว. เจาะจงเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เช่น หน่วยปราบปรามเฉพาะกิจ. เฉพาะตัว ว. เฉพาะบุคคล, ส่วนตัว.เฉพาะพระพักตร์ {ราชา} ว. เบื้องหน้า, ต่อหน้า. เฉพาะหน้า ว. ที่เกิดขึ้นในขณะนั้น ๆ และจะต้องรีบแก้ไขให้ทันท่วงที เช่น ปัญหาเฉพาะหน้า เหตุการณ์เฉพาะหน้า.

• เฉย - ก. แสดงอาการเป็นปรกติไม่สนใจไยดีต่อสิ่งหรือเหตุการณ์ที่ประสบ เช่น ถูกด่าว่าก็เฉย. ว. นิ่งอยู่ไม่แสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งออกมา เช่น นอนเฉย. เฉย ๆ ว. ใช้ประกอบข้อความหรือคำอื่น มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ข้อความแวดล้อม เช่น หยิบไปเฉย ๆ คือ หยิบไปโดยไม่ได้บอกกล่าว, อยู่บ้านเฉย ๆ คือ อยู่บ้านโดยไม่ทำอะไรให้เป็นกิจจะลักษณะ หรือไม่ได้ทำมาหากินอะไร: ไม่ยินดียินร้าย เช่น เขาเป็นคนเฉย ๆ, เท่านั้น เช่น ปลูกเรือนไว้เฉย ๆ ไม่ให้ใครอยู่. เฉยเมย ก. ละเลย,เพิกเฉย, ไม่นำพา.

• เฉลย - [ฉะเหฺลย] ก. อธิบายหรือชี้แจงข้อปัญหาต่าง ๆ ให้เข้าใจ เช่น เฉลยปัญหา เฉลยความ. {ข. เฉฺลิย ว่า ตอบ}.