น. ตีนซึ่งเป็นฐานที่ตั้งของบางสิ่งบางอย่าง เช่น เชิงสะพาน เชิงเขา เชิงกำแพง, ชายหรือปลายของบางสิ่งบางอย่างที่ยื่นออกมา เช่น เชิงตะพาบนํ้า เชิงปลากรายเชิงเลน เชิงกลอน, ริมหรือชายด้านล่างของผ้าที่มีลวดลายเช่น เชิงผ้า เชิงผ้าซิ่น. {ข.}. เชิงกรวย {กลอน} น. กรวยเชิง, ชื่อลวดลายแบบหนึ่ง มักใช้ตกแต่งเชิงผ้า,เช่น ภูษาเชิงกรวยรูจี {อิเหนา}. เชิงกลอน น. ตัวไม้หน้าสี่เหลี่ยมแบนยาวติดกับปลายเต้ายาวไปตลอดชายคาเรือนทรงไทย. เชิงชาย น. ตัวไม้หน้าสี่เหลี่ยมแบนยาวติดปลายจันทันตลอดชายคาเรือนหลังคาทรงปั้นหยาหรือหลังคาทรงมนิลา. เชิงตะกอน น. ฐานที่ทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสหรือสี่เหลี่ยมผืนผ้าสำหรับเผาศพ.เชิงทรง {โบ} น. เรียกนาชนิดที่ไม่มีทางจะบุกเบิกออกไปได้อีก ว่า นาเชิงทรง, นาขอบเหล็ก ก็ว่า. เชิงเทิน น. ดินที่พูนสูงขึ้นเสมอด้านหลังกำแพงเมือง ลาดเอียงประมาณ ๔๕ องศา สำหรับไพร่พลขึ้นตรวจการณ์หรือต่อสู้ข้าศึก. เชิงแป น. ตัวไม้หน้าสี่เหลี่ยมแบน ติดอยู่ใต้แปหัวเสา เพื่อรับไม้กลอนของหลังคาปีกนก. เชิงเลนน. พื้นเลนส่วนที่ยื่นออกมาจากริมตลิ่ง มักไม่มีพืชขึ้น.