กลับ
คำว่า
กัลเอา
ความหมาย
[กัน-] ว. กรรเอา, กลมกล่อม. {ข. กฺรเอา}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กัลโหย
- [กัน-] ก. กรรโหย, โหย, คร่ำครวญ, เช่น สารเสียงหงสกัลโหย {สมุทรโฆษ}.
กัลชาญ
- [กันละชาน] ว. กลชาญ, เชี่ยวชาญ, เช่น แด่พระผู้กัลชาญพิเศษ {ม. คำหลวง ทศพร}.
กัลบก
- [กันละ-] {แบบ} น. ช่างตัดผม, ช่างโกนผม. {ส.:ป. กปฺปก}.
กัลป-, กัลป์
- [กันละปะ-, กัน] น. กัป, อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์มาล้างโลก ซึ่งได้แก่ช่วงเวลากลางวัน วันหนึ่งของพระพรหม คือ ๑,๐๐๐ มหายุค {เท่ากับ ๔,๓๒๐,๐๐๐,๐๐๐ ปีมนุษย์} เมื่อสิ้นกัลป์ พระอิศวรจะล้างโลกด้วยไฟประลัยกัลป์ โลกจะไร้สิ่งมีชีวิตและอยู่ในความมืดมนจนถึงรุ่งเช้าของวันใหม่ แล้วพระพรหมก็จะสร้างโลกเป็นการขึ้นต้นกัลป์ใหม่ โลกจะถูกสร้างและถูกทำลายเช่นนี้สลับกันตลอดอายุของพระพรหม ทั้งนี้ตามคติของพราหมณ์, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กัป เช่น ชั่วกัปชั่วกัลป์ นานนับกัปกัลป์พุทธันดร. {ส.: ป. กปฺป}. กัลปพฤกษ์ ๑ [กันละปะพฺรึก] น. ต้นไม้ที่เชื่อกันว่าให้ผลสำเร็จตามความปรารถนา: เรียกต้นไม้ที่ทำขึ้นเนื่องในการทิ้งทานในงานเมรุหลวง และมีลูกมะนาวบรรจุเงินตราห้อยอยู่ตามกิ่งต่าง ๆ ของต้นไม้นั้น ว่า ต้นกัลปพฤกษ์, เรียกลูกมะนาวที่บรรจุเหรียญเงินนั้น ว่า ลูกกัลปพฤกษ์: {โบ} ใช้ว่า กำมพฤกษ์ ก็มี เช่น พวกประจำกำมพฤกษ์บังคมไหว้ {รามเกียรติ์ ร. ๒}. {ส.: ป. กปฺปรุกฺข}. กัลปาวสาน [กันละปาวะสาน] น. ที่สุดแห่งระยะเวลากัลป์หนึ่ง คือ ช่วงเวลา ๔,๓๒๐,๐๐๐,๐๐๐ ปีมนุษย์. {ส. กลฺป + อวสาน}.
กัลปนา
- [กันละปะนา] ก. เจาะจงให้. น. ที่ดินหรือสิ่งอื่นเช่นอาคารซึ่งเจ้าของอุทิศผลประโยชน์ให้แก่วัดหรือศาสนา: ส่วนบุญที่ผู้ทำอุทิศให้แก่ผู้ตาย. {ส.: ป.กปฺปนา}.