[กันพุม] {โบ} น. กรรพุม, มือที่ประนม, เช่น ถวายกรกัลพุมบันสารโกสุม ศิโรจม์ {ม. คำหลวง ฉกษัตริย์}: พุ่ม เช่น จับพฤกษางกูรกัลพุม โดยกุสุมฤดูกาล {ม. คำหลวง วนปเวสน์}.