ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทนํ้า เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ อย่างเทนํ้า ก็เรียกว่า ฝนเทลงมา, อาการที่คนจำนวนมาก ๆ เคลื่อนไปรวมกันตามแนวเท เช่น คนเทไปทางกราบซ้ายเมื่อเรือเอียงซ้าย. ว. เอียงหรือตะแคงไปข้างหนึ่ง เช่น เรือเท พื้นเท. น. ชื่อมาตราตวงเหล้าตามวิธีประเพณี ๑ เท เท่ากับ ๒๐ ทะนาน. เทกระจาด {ปาก} ก. อาการที่รถบรรทุกหรือรถโดยสารคว่ำทำให้ผู้โดยสารตายหรือได้รับบาดเจ็บหรือข้าวของต้องเสียหายไปทั้งคัน. เทกระเป๋า ก. จ่ายเงินจนหมดกระเป๋าหรือเท่าที่ติดตัวไป. เทครัว ก. {โบ} อพยพครอบครัว, กวาดต้อนผู้คนพลเมืองจากถิ่นฐานเดิมไปไว้ที่อื่น, เช่น ในปีเดียวนั้นให้เทครัวเมืองเหนือทั้งปวงลงมายังกรุงพระนครศรีอยุทธยา {พงศ. ประเสริฐ}: โดยปริยายเรียกชายที่ได้หญิงเป็นภรรยาทั้งแม่ทั้งลูกหรือทั้งพี่ทั้งน้อง ว่า พระยาเทครัว. เทคอนกรีต ก. เอาปูนซีเมนต์ ทราย และกรวดหรือหินผสมกับนํ้า แล้วเทให้จับตัวแข็งเป็นพื้นหรือทำถนนเป็นต้น. เทน้ำเทท่า {ปาก} ว. คล่อง, รวดเร็ว, ใช้เปรียบการขายของหมดอย่างรวดเร็ว ว่า ขายดีอย่างกับเทนํ้าเทท่า. เทปูน ก. เอาปูนซีเมนต์ ทราย และปูนขาวผสมกับนํ้าแล้วเทให้เป็นพื้นเสา เป็นต้น.