ความหมาย

• 
  

  {แบบ} ว. โบราณ. {ส. เปาราณ: ป. โปราณ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เบาะ - น. เครื่องรองรับซึ่งมีลักษณะนุ่ม เช่น เบาะยัดนุ่นเบาะรองนั่ง เบาะสำหรับเด็กนอน. เบาะลม น. ถุงลมขนาดใหญ่ที่อัดอากาศไว้ภายใต้พื้นล่างของยานพาหนะ ทำหน้าที่เสมือนเป็นเบาะพยุงให้ตัวยานพาหนะลอยอยู่เหนือพื้นได้ตลอดเวลาที่เคลื่อนที่ไป ระยะที่ลอยอยู่เหนือพื้นอาจสูงได้ถึง ๑๐ ฟุต.

• เบาะ ๆ - ว. อาการที่ตี ฟัน หรือทุบเป็นต้นแต่เบา ๆ เช่น ตีเบาะ ๆ, อย่างน้อย เช่น กระเป๋ายี่ห้อนี้เบาะ ๆ ก็เหยียบหมื่น.

• เบาะแส - น. ร่องรอย, ลาดเลา, เค้าเงื่อน, ตำแหน่งแห่งที่ซึ่งทราบมาอย่างเลา ๆ พอเป็นเค้า.

• เบิก ๑ - ก. เปิด ใช้ในลักษณะอย่างเปิดผ้าคลุมบายศรีออกเรียกว่า เบิกบายศรี, ทำให้กว้าง เช่น เบิกถนนออกไป เบิกท้องร่อง: ขอให้จ่าย เช่น เบิกเงิน เบิกของ: นำเข้าเฝ้าเช่น เบิกตัว เบิกทูต. เบิกโขลนทวาร ก. ทำพิธีเปิดประตูป่าตามตำราพราหมณ์ คือทำเป็นประตูสะด้วยใบไม้ให้ทหารผู้ไปทัพนั้นลอดไป มีพราหมณ์คู่หนึ่งนั่งบนร้านสูง ๒ ข้างประตูคอยประนํ้าเทพมนตร์ เพื่อเป็นชัยมงคลแก่กองทัพที่ยกไป. เบิกความ {กฎ} ก. ให้ถ้อยคำต่อศาลในการพิจารณาคดี. เบิกทาง น. เรียกหนังสืออนุญาตให้โดยสารหรือให้ผ่าน ว่า หนังสือเบิกทาง หรือ ใบเบิกทาง. เบิกบาน ว. แช่มชื่น, สดใส. เบิกพยาน {กฎ} ก. นำพยานมาให้ถ้อยคำต่อศาล. เบิกพระเนตรน. พิธีฝังหรือเขียนพระเนตรพระพุทธรูป ซึ่งถือว่าเมื่อได้เบิกพระเนตรแล้วจึงเป็นองค์พระโดยสมบูรณ์. เบิกพระโอษฐ์ {โบ: ราชา} น. พิธีป้อนนํ้าโดยใช้ช้อนทองคำตักน้ำบริสุทธิ์ป้อนพระราชโอรสหรือพระราชธิดาเป็นครั้งแรกในพระราชพิธีสมโภช ๓ วัน. เบิกไพร ก. ทำพิธีก่อนจะเข้าป่าเพื่อไปจับช้างป่า. เบิกไม้ ก. ทำพิธีเซ่นผีป่าหรือรุกขเทวดาก่อนจะตัดไม้ใหญ่ในป่าสูง. เบิกเรือ ก. ถ่างปากเรือที่ขุดเป็นรางให้ผายออกโดยวิธีสุมไฟให้ร้อน. เบิกโรง ก. แสดงก่อนดำเนินเรื่อง เช่น รำเบิกโรง. เบิกโลง ก. ทำพิธีก่อนนำศพลงโลง. เบิกแว่นเวียนเทียน ก. เริ่มทำพิธีเวียนเทียนทำขวัญ โดยจุดเทียนที่ติดบนแว่นเทียนวักแว่นเทียนเข้าหาตัว ๓ ครั้ง ใช้มือขวาปัดควันออกไปข้างหน้า เพื่อให้สิริมงคลเข้าสู่บุคคลหรือสิ่งที่รับการเวียนเทียน แล้วส่งแว่นเทียนให้คนที่อยู่ถัดไปทางซ้ายต่อ ๆ ไปให้ครบรอบ. เบิกหน้าพระก. ทำพิธีบูชาเทพยดา ได้แก่ พระอิศวร พระนารายณ์ พระครูฤๅษีก่อนแสดงหนังใหญ่. เบิกอรุณ {แบบ} ว. เช้าตรู่, เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง, {ใช้แก่เวลา}.

• เบิก ๒ - น. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยทางเหนือตรงกับเลข ๕, เขียนเป็น เปก ก็มี.