ความหมาย

• 
  

  [-แปฺระ] ว. อาการที่ฝนตกมีเม็ดห่าง ๆ แต่เล็กน้อย, เปาะแปะ ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เปราะหอม - ดู เปราะ ๑ {๑}.

• เปรี้ยง - [เปฺรี้ยง] ว. เสียงดังลั่นอย่างเสียงฟ้าผ่า: จัด, กล้า, {ใช้แก่แดด} ในคำว่า แดดเปรี้ยง. เปรี้ยงปร้าง [-ปฺร้าง] ว. โผงผาง.

• เปรียง ๑ - [เปฺรียง] น. นมส้มผสมนํ้าแล้วเจียวให้แตกมันจัดเป็นโครสอย่างหนึ่งในจำนวน ๕ อย่าง.

• เปรียง ๒ - [เปฺรียง] น. นํ้ามัน โดยเฉพาะใช้สำหรับนํ้ามันไขข้อของวัว. {ข. เปฺรง}.

• เปรียง ๓ - [เปฺรียง] น. เถาวัลย์เปรียง.