[เปฺรียบ] ก. เอาสิ่งหนึ่งเข้ามาเทียบกับอีกสิ่งหนึ่งเพื่อให้เห็นว่าใกล้กัน เสมอกัน หรือผิดกัน, ถ้าเอามาเทียบกันดูแล้ว ฝ่ายที่มีภาษีกว่า เรียกว่า ได้เปรียบ ฝ่ายที่เป็นรอง เรียกว่า เสียเปรียบ, ถ้าจะเอาฝ่ายตนให้มีภาษีข้างเดียว เรียกว่า เอาเปรียบ. เปรียบเทียบ ก. พิจารณาเทียบเคียงให้เห็นลักษณะที่เหมือนกันและต่างกัน. {กฎ} น. การที่พนักงานสอบสวนหรือพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายกำหนดค่าปรับผู้กระทำผิดในคดีอาญาที่กฎหมายกำหนดให้เปรียบเทียบปรับได้ เมื่อผู้กระทำผิดยินยอมเสียค่าปรับแล้ว คดีอาญาเป็นอันเลิกกัน. เปรียบประดุจดัง, เปรียบเหมือน, เปรียบเสมือน ก. ประดุจดัง, เหมือน, เสมือน, ราวกะ, เพียงดัง. เปรียบปราย,เปรียบเปรย [-ปฺราย, -เปฺรย] ว. อาการที่พูดว่ากระทบกระเทียบไม่เจาะจง.