[เปฺล่ง] ก. ฉายออก, แผ่ออก, เช่น เปล่งรัศมี, ออกเสียง เช่น เปล่งเสียง. ว. แจ่มใส, สุกใส. เปล่งปลั่ง [-ปฺลั่ง] ว. สดใส, แจ่มใส.