[เปฺล่า] ว. ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง เช่น ขวดเปล่า มือเปล่า, ว่าง ๆ: เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่มี ไม่เป็นอย่างนั้น: ไม่มีข้อผูกพัน เช่น ให้เปล่า ได้เปล่า. ก. อ้างว้าง, ว้าเหว่, เช่น เปล่าอก เปล่าใจ เปล่าเปลี่ยว. เปล่าดาย ว. เปล่าทีเดียว. เปล่า ๆ ปลี้ ๆ [-ปฺลี้] ว. ไม่มีหลักฐาน เช่น มาโทษกันเปล่า ๆ ปลี้ ๆ.เปล่าเปลี่ยว [-เปฺลี่ยว] ว. อ้างว้าง, ว้าเหว่.