[เปฺลี่ยน] ก. แปรหรือกลายไปจากลักษณะหรือภาวะเดิม, เอาสิ่งหนึ่งเข้าแทนอีกสิ่งหนึ่งโดยกรรมวิธีต่าง ๆ เช่น แลกเปลี่ยน ผลัดเปลี่ยน สับเปลี่ยน เปลี่ยนแปลง, ย้าย เช่น เปลี่ยนที่อยู่ เปลี่ยนพรรค เปลี่ยนคลื่นวิทยุ. เปลี่ยนใจ ก. เลิกล้มความตั้งใจเดิม, เปลี่ยนความตั้งใจเดิมไปเป็นอย่างอื่น. เปลี่ยนตัว ก. เอาคนหนึ่งเข้าแทนอีกคนหนึ่งเช่น เปลี่ยนตัวผู้ต้องหา. เปลี่ยนแปลง [-แปฺลง] ก. ทำให้ลักษณะต่างไป. เปลี่ยนแผ่นดิน ก. เปลี่ยนพระเจ้าแผ่นดิน คือ พระเจ้าแผ่นดินองค์ใหม่ขึ้นครองราชสมบัติ, ผลัดแผ่นดิน ก็ว่า. เปลี่ยนมือ ก. เปลี่ยนเจ้าของ, เปลี่ยนผู้ครอบครอง. เปลี่ยนหน้า ว. ไม่ซํ้าคนเดิม.