ความหมาย

• 
  

  [เพฺรียบ] ก. เพียบ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เพรี้ยม - [เพฺรี้ยม] {กลอน} ว. แฉล้ม, แช่มช้อย. {อย่างเดียวกับ พริ้ม}. เพรี้ยมพราย [-พฺราย] ว. งามแฉล้ม.

• เพรียว - [เพรฺยีว] ว. เปรียว, ฉลวย, เรียว, เช่น รูปร่างเพรียว เรือเพรียว. เพรียวลม ว. มีรูปร่างสูงโปร่ง สะโอดสะอง: มีรูปร่างเรียวบาง เคลื่อนไหวได้ว่องไว.

• เพรื่อ - [เพฺรื่อ] ว. เรี่ยราด เช่น น้ำหกเพรื่อ, เกินขอบเขต, บ่อย ๆ ไม่เป็นกิจจะลักษณะ, เช่น พูดเพรื่อ, พร่ำเพรื่อ ก็ว่า.

• เพรือง - [เพฺรือง] น. กระดึง.

• เพล - [เพน] น. เวลาพระฉันกลางวัน คือ เวลาระหว่าง ๑๑ นาฬิกาถึงเที่ยง เรียกว่า เวลาเพล. {ป., ส. เวลา ว่า กาล}.