กลับ
คำว่า
เพลา ๑
ความหมาย
[เพ-ลา] น. กาล, คราว. {ป. เวลา}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เพลา ๒
- [เพฺลา] น. แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน, โดยปริยายหมายถึง แกนสำหรับให้ล้อหรือใบจักรหมุน: ไม้สำหรับขึงใบเรือ.
เพลา ๓
- [เพฺลา] น. ชื่อกระดาษสาชนิดบาง โบราณใช้ร่างหนังสือด้วยดินสอดำหรือใช้ประโยชน์อย่างอื่นเช่นใช้ปิดหุ่นหัวโขนและหุ่นอื่น ๆ เรียกว่า กระดาษเพลา.
เพลา ๔, เพลา ๆ
- [เพฺลา] ว. เบาลง, เบาพอประมาณ, เช่น เพลาไม้เพลามือ เพลา ๆ หน่อย.
เพลา ๕
- [เพฺลา] น. ตัก, ช่วงขาตั้งแต่เข่าถึงโคนขา, ราชาศัพท์ว่า พระเพลา. {ข. เภฺลา}.
เพลาะ ๑
- น. เรียกคูที่ขุดบังข้าศึกเมื่อเวลารบ ว่า สนามเพลาะ. ก. เอาริมต่อให้ติดกัน, ติดต่อกัน, เช่น เพลาะผ้า คือเอาผ้า ๒ ผืนเย็บข้างติดกันให้กว้างออก, เรียกผ้าที่เย็บข้างติดกันเช่นนั้น ว่า ผ้าเพลาะ.