กลับ
คำว่า
เฟื่อ
ความหมาย
{โบ} ก. เกื้อกูล เช่น ช่วยเหนือเฟื่อกู้มัน {จารึกสยาม}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เฟื้อ ๑
- ก. เกื้อกูล.
เฟื้อ ๒
- ดู กกช้าง.
เฟือง
- น. มะเฟือง: พู, เหลี่ยม, เช่น เฟืองมะยม: ล้อที่มีฟันเพื่อให้ประสานกับฟันของล้อตัวอื่นเป็นต้น.
เฟื้อง
- {โบ} น. มาตราเงินตามวิธีประเพณี ๘ อัฐ เท่ากับ ๑ เฟื้อง, เขียนตามวิธีโบราณดังนี้ หมายความว่า ๑ เฟื้อง.
เฟื่อง ๑
- น. เครื่องประดับอย่างหนึ่ง ทำเป็นสายห้อยโยงเป็นช่วง ๆ มีอุบะห้อยระหว่างเฟื่อง: เรียกโรคที่มีเสมหะกำเริบ ว่า เสมหะเฟื่อง.