ความหมาย

• 
  

  [เมหะ] น. นํ้ามูตร. {ป., ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เมหนะ - [เมหะนะ] น. ของลับชายหญิง. {ป., ส.}.

• เมะ - ก. เอาไปวางสุมไว้.

• เมา - ก. อาการที่มึนจนลืมตัวขาดสติเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยาเป็นต้น เช่น เมาเหล้า เมากัญชา, มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนเพราะโดยสารเรือ รถ เครื่องบิน เป็นต้นเช่น เมาเรือ เมารถ เมาเครื่องบิน, ลุ่มหลงจนลืมตัวเพราะมียศมีอำนาจเป็นต้น เช่น เมายศ เมาอำนาจ. เมาคลื่น ก. มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนในเวลาที่เรือโดยสารถูกคลื่นในทะเล. เมาดิบ {ปาก} ก. ทำอาการเหมือนคนเมาเหล้า. เมามัน ก. บ้าคลั่ง. เมามัว ว. หลงละเลิง, มัวเมา ก็ว่า. เมามาย ก. เมามาก. เมายศ ก. ถือตัวว่ามียศ. เมาหมัด ก. มีอาการมึนงงเพราะเคยถูกชกหนัก ๆ มาแล้ว. เมาอำนาจ ก. ถือตัวว่ามีอำนาจ.

• เม้า - {โบ} น. ปีเถาะ, เขียนเป็น เหมา ก็มี เช่น ปีโถะหนไทกดดเหมา {จารึกสยาม}.

• เม่า ๑ - น. เรียกข้าวเปลือกข้าวเหนียวที่ยังไม่แก่จัดเอามาคั่วแล้วตำให้แบน ว่า ข้าวเม่า, ข้าวเม่าที่เอามาคั่วให้กรอบ เรียกว่า ข้าวเม่าราง นิยมกินกับน้ำกะทิ, ข้าวเม่ารางทอดแล้วใส่เครื่องปรุง มีกุ้งแห้งทอด ถั่วลิสงทอดเต้าหู้ทอด กระเทียมเจียว น้ำตาล เกลือ เรียกว่า ข้าวเม่าหมี่, ข้าวเม่าที่พรมน้ำเกลือให้นุ่มคลุกกับมะพร้าวขูดแล้วโรยน้ำตาลทราย เรียกว่า ข้าวเม่าคลุก นิยมกินกับกล้วยไข่, ข้าวเม่าผสมน้ำตาล มะพร้าวขูด พอกกล้วยไข่ ชุบแป้งทอดน้ำมันให้ติดกันเป็นแพแล้วโรยด้วยแป้งทอดเรียกว่า ข้าวเม่าทอด.