กลับ
คำว่า
เยื้อ
ความหมาย
ก. ยาวนาน, ไม่ใคร่จะจบสิ้น, มักใช้ว่า ยืดเยื้อ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เยือก ๑
- ว. อาการที่รู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วหัวใจ, เย็นยะเยือก หรือ เย็นเยือก ก็ว่า. เยือกเย็น ว. มีจิตใจหนักแน่นไม่ฉุนเฉียวโกรธง่าย เช่น สำคัญที่เป็นคนเยือกเย็นจึงจะตัดสินปัญหาได้อย่างรอบคอบ.
เยือก ๒
- ว. อาการที่ไหวน้อย ๆ เช่น พายุพัดเรือนไหวเยือก.
เยื่อง
- ว. เยี่ยง, เยี่ยงอย่าง.
เยื้อง
- ก. เอี้ยว, ย้ายไป, เดินอย่างไว้ท่าทาง, เช่น เดินเยื้องตัวแล้วซัดแขนอย่างละครรำ. ว. เฉียงจากจุดตรงข้ามเล็กน้อย เช่น ประตูวิมานเทเวศร์อยู่เยื้องกับประตูเข้ามหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตวังท่าพระ. เยื้องกราย ก. เดินอย่างมีท่างาม เช่น นางแบบเยื้องกรายมาทีละคน ๆ: เดินก้าวเฉียงและกางแขนเพื่อดูท่าทีของคู่ต่อสู้อย่างการเยื้องกรายในการตีกระบี่กระบอง {ใช้แก่ศิลปะการต่อสู้}. เยื้องพรายกฐิน น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือข้างหนึ่งตั้งวงสูง แขนตึง ระดับไหล่ มืออีกข้างหนึ่งหงายจีบระดับชายพก เอียงศีรษะข้างเดียวกับมือที่ตั้งวง. เยื้องยัก ก. เลี่ยงไป, ไม่ตรงไปตรงมา, ดัดแปลง, ยักเยื้อง ก็ว่า. เยื้องย่าง ก. เดินอย่างมีลีลา, เดินอย่างมีท่างาม, ใช้ในความประชดก็มี, ย่างเยื้อง ก็ว่า.
เยือง ๑
- ก. เยื้อง.