ความหมาย

• 
  

  ลักษณนามสำหรับเรียกสิ่งของบางชนิดที่มีลักษณะยาวเรียวอย่างมีด หอก พาย เข็ม เช่น มีดเล่มหนึ่งเข็ม ๒ เล่ม, ใช้เรียกเกวียนหรือสมุดหนังสือว่า เล่ม ด้วย เช่นเกวียน ๒ เล่ม หนังสือ ๓ เล่ม สมุด ๔ เล่ม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เลย - ก. พ้นหรือเกินจุดที่กำหนด เช่น เลยเวลาเที่ยงไปตั้งนาน รถเลยบ้านไปแล้ว อายุเลยวัยกลางคน: ทำสิ่งหนึ่งแล้วจะทำอีกสิ่งหนึ่งต่อไป เช่น ไปซื้อของแล้วจะเลยไปกินข้าวนอกบ้าน. ว. ใช้ประกอบหลังคำอื่นเพื่อเน้นความว่า ทันที, ทีเดียว, เช่น เห็นกับตาเลย เรื่องนี้ได้ยินมากับหูเลย: โดยสิ้นเชิง, แม้แต่น้อย, {ใช้ในความปฏิเสธ},เช่น ไม่เชื่อเลย ไม่เห็นด้วยเลย. สัน. แสดงว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกิดตามเหตุการณ์แรก เช่น ทำถ้วยเขาแตกเลยต้องใช้เงินเขา รถเมล์จอดพ้นป้ายไปมาก เลยต้องเดินย้อนกลับมาใหม่. เลยตามเลย ว. ตามแต่จะเป็นไปเพราะพลาดและล่วงเลยไปแล้ว เช่น เอาเงินเกินไปแล้วก็เลยตามเลย ไม่ขอคืน. เลยเถิด ว. เกินความพอดีไป เช่น ล้อเล่นกันจนเลยเถิด กลายเป็นลามปาม.

• เลว - ว. มีค่าตํ่ากว่ามาตรฐาน เช่น กระดาษเลวเขียนหมึกแล้วซึม: สามัญ เช่น ทหารเลว ไพร่เลว: ต่ำ, ทราม, เช่น มารยาทเลว. ก. รบ, รบศึก, มักใช้เข้าคู่กับคำ รบ เป็น รบเลว.

• เลวง - [ละเวง] ว. ฟุ้งไป: เสียงอื้ออึง.

• เลวูโลส - น. ฟรักโทส. {อ. laevulose}.

• เลศ - [เลด] น. การแสดงอาการเป็นชั้นเชิงให้รู้ในที, มักใช้เข้าคู่กับคำ นัย เป็น เลศนัย. {ส.: ป. เลส}. เลศนัย [เลดไน] น. การพูดหรือแสดงอาการเป็นชั้นเชิงให้รู้ในที เช่น พูดเป็นเลศนัย ขยิบตาให้รู้เป็นเลศนัยว่าให้หยุดพูด.