ความหมาย

• 
  

  [กาบุหฺรุด] {แบบ} น. คนเลว. {ส. กาปุรุษ: ป. กาปุริส}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กาบู - น. กระเบื้องมุงหลังคาชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นกระเบื้อง ๒ แผ่นวางคร่อมกัน แผ่นคว่ำมีรูปร่างเหมือนกาบกล้วย ข้างใต้ตอนบนมีงวงหรือขอสำหรับยึดกับระแนง ส่วนแผ่นหงายที่อยู่ข้างล่างนั้นเป็นแผ่นแบนงอริมขึ้นทั้ง ๒ ข้าง มีขออยู่ตอนบนเพื่อเกี่ยวกับระแนง ปัจจุบันนิยมทำให้กระเบื้องแผ่นคว่ำและแผ่นหงายติดเป็นแผ่นเดียวกันเพื่อให้มีความคงทนมากขึ้น,กระเบื้องกาบกล้วย ก็เรียก.

• กาฝาก ๑ - น. ชื่อพืชเบียนหลายชนิดในหลายวงศ์ที่อาศัยเกาะดูดนํ้าและแร่ธาตุ หรือสารอาหารที่สังเคราะห์แล้วจากพรรณไม้ที่อาศัย ส่วนใหญ่มักใช้เรียกไม้พุ่มที่อาศัยเกาะเบียนไม้ต้นชนิดต่าง ๆ ในวงศ์ Loranthaceae, Santalaceae และ Viscaceae.

• กาฝาก ๒ - น. ชื่อนกขนาดเล็กหลายชนิด ในวงศ์ Dicaeidae ปากสั้น หางสั้น แต่ละชนิดมีสีตามลำตัวหลายสี ตัวผู้สีสดกว่าตัวเมีย ยกเว้นบางชนิดที่มีสีคล้ายคลึงกันทั้ง ๒ เพศ กินน้ำต้อยโดยเฉพาะดอกกาฝากและผลไม้ เช่น กาฝากอกเหลือง [Prionochilus maculates {Temminck & Laugier}] กาฝากปากหนา [Dicaeum agile {Tickell}] กาฝากอกเพลิง [D. ignipectus{Blyth}] สีชมพูสวน [D. cruentatum {L.}].

• กาพย์ - น. คำร้อยกรองประเภทหนึ่ง มีหลายชนิด เช่น กาพย์ฉบัง กาพย์สุรางคนางค์ กาพย์ยานี กาพย์ขับไม้. {ส. กาวฺย}. กาพย์กลอน น. คำร้อยกรอง.

• ก้าม - น. อวัยวะของสัตว์บางชนิดเช่นปูและกุ้ง สำหรับหนีบอาหารเป็นต้น.