กลับ
คำว่า
เวมัติก-
ความหมาย
[-มัดติกะ-] ว. สงสัย, ไม่แน่ใจ, ลังเล. {ป.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เวมาติก
- น. ผู้ต่างมารดา. {ป.}.
เว้ย
- ว. คำลงท้ายของการร้องเรียก ถาม หรือขานรับเป็นต้น ใช้ในลักษณะที่ไม่สุภาพหรือเป็นกันเอง เช่น แดงเว้ย ไปไหนเว้ย ไปตลาดมาเว้ย เบื่อจริงเว้ย, โว้ย ก็ว่า. อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความสงสัยหรือไม่พอใจเป็นต้น เช่น เว้ย ! ไม่มีใครอยู่สักคนเลย, โว้ย ก็ว่า.
เวยยากรณะ
- น. ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนา เป็น ๑ ใน ๙ ส่วนของคัมภีร์นวังคสัตถุศาสน์. {ป.}. {ดู นวังคสัตถุศาสน์ ประกอบ}.
เวยยาวัจจมัย
- ว. สำเร็จด้วยการขวนขวายรับใช้, เป็นธรรมข้อ ๑ ในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐. {ป.}.
เวร ๑
- น. ความพยาบาท, ความปองร้าย, บาป, เช่น เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร: คำแสดงความรู้สึกเดือดร้อนเพราะกรรมหรือชะตากรรมของตนในอดีต เช่น เวรของฉันแท้ ๆ ทำเงินเดือนหายไปทั้งเดือน, กรรมเวร หรือ เวรกรรม ก็ว่า. {ป.: ส. ไวร}. เวรกรรม [เวนกำ] น. การกระทำที่สนองผลร้ายซึ่งทำไว้แต่ปางก่อน: คำแสดงความรู้สึกเดือดร้อนเพราะกรรมหรือชะตากรรมของตนในอดีต เช่น ไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรต้องมาตกระกำลำบากเมื่อแก่, กรรมเวร หรือ เวร ก็ว่า.