น. สิ่งที่มีลักษณะเป็นสาย แถว แนว ที่ไม่จำกัดความยาว เช่น เส้นผม เส้นขน เส้นโลหิต: เส้นเลือด เส้นเอ็น และเส้นประสาท: รอยที่ปรากฏเป็นทางบนพื้นเป็นแนวเช่น เส้นขอบฟ้า: ชื่อมาตราวัด ๒๐ วา เป็น ๑ เส้น: {คณิต} สิ่งซึ่งมีแต่ความยาว ไม่มีความกว้างและความหนา. เส้นกระแส น. เส้นวัดที่ดินทำด้วยหวายหรือเหล็กเป็นต้น. เส้นแกงร้อน น. แป้งถั่วเขียวทำเป็นเส้นเล็ก ๆ ยาวอย่างเส้นลวด เมื่อแช่นํ้าทำให้อ่อนคล้ายวุ้น ใช้ทำเป็นอาหาร เช่น แกงร้อน, วุ้นเส้น ก็เรียก.เส้นขนาน {คณิต} น. เส้นตรงคู่ใด ๆ ซึ่งอยู่ห่างกันเป็นระยะเท่ากันโดยตลอด: {ภูมิ} เส้นหรือวงกลมเล็กบนผิวโลกที่ขนานกับเส้นศูนย์สูตร ซึ่งจุดทุกจุดบนเส้นนี้มีค่าละติจูดเท่ากัน, เรียกเต็มว่า เส้นขนานละติจูด. เส้นแข็ง น. อาการที่กล้ามเนื้อตึงจนแข็งทำให้เลือดลมเดินไม่สะดวก: {ปาก} ผู้มีอำนาจสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง. เส้นจม น. อาการที่เส้นเลือดถูกกล้ามเนื้อที่ตึงแข็งกดให้อยู่ลึกลงไปกว่าปรกติ. เส้นชัย น. เส้นที่กำหนดไว้ว่าผู้เข้าแข่งขันที่ไปถึงก่อนเป็นผู้ชนะ. เส้นตรง {คณิต} น.เส้นที่สั้นที่สุดระหว่างจุด ๒ จุด. เส้นตั้งฉาก น. เส้นตรงที่ทำมุมกับอีกเส้นตรงหนึ่ง. เส้นตาย น. วันเวลาที่กำหนดเป็นขั้นเด็ดขาด, ใช้ว่า ขีดเส้นตาย หรือ กำหนดเส้นตาย เช่น กำหนดเส้นตายให้รื้อถอนสิ่งปลูกสร้างไปให้หมดภายใน ๓๐ วัน. เส้นตึง น. อาการที่กล้ามเนื้อตึงเกิดจากเลือดลมเดินไม่สะดวกหรือออกกำลังกายไม่ถูกวิธีเป็นต้น. เส้นตื้น ว. ที่ทำให้รู้สึกขันหรือหัวเราะได้ง่าย เช่น เขาเป็นคนเส้นตื้น ได้ยินเรื่องขำขันนิดหน่อยก็หัวเราะ. เส้นทแยง น. เส้นตรงที่ลากในแนวเอียงจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่ง. เส้นทแยงมุม น. เส้นตรงที่ลากจากมุมหนึ่งไปยังมุมตรงข้าม. เส้นทาง น. ทาง, แนวทาง, เช่น ไปสำรวจเส้นทางก่อนเดินทาง.เส้นบรรทัด น. เส้นที่ตีหรือพิมพ์ไว้บนกระดาษเป็นต้นเพื่อเขียนหรือพิมพ์ตัวอักษรบนเส้น ใต้เส้น หรือระหว่างเส้น. เส้นบังคับ {คณิต} น. เส้นตรงที่ตรึงอยู่กับที่ซึ่งคู่กับจุดโฟกัส ใช้กำหนดบังคับเซตของจุดชุดหนึ่งให้เรียงกันเป็นเส้นโค้งในระบบภาคตัดกรวย, เดิมใช้ว่า ไดเรกตริกซ์. เส้นผมบังภูเขา {สำ} น. เรื่องง่าย ๆ แต่คิดไม่ออก เหมือนมีอะไรมาบังอยู่. เส้นผมผ่าแปด {ปาก} ว. เฉียดกันนิดเดียว เช่น เขายิงพลาดเป้าไปเพียงเส้นผมผ่าแปด: เล็กมาก, ละเอียดมาก, เช่น เรื่องนี้ไม่ต้องอธิบายถี่ถ้วนอย่างเส้นผมผ่าแปด, เส้นยาแดงผ่าแปด ก็ว่า. เส้นผ่านศูนย์กลาง, เส้นผ่าศูนย์กลาง {คณิต} น. คอร์ดของวงกลมหรือของวงรี ซึ่งลากผ่านจุดศูนย์กลาง. เส้นแผลง [-แผฺลง] น. เส้นที่เยื้องไปเยื้องมามีลักษณะเหมือนฟันปลา ใช้เขียนแบ่งภาพเป็นตอน ๆ ในงานจิตรกรรมฝาผนัง. เส้นยาแดงผ่าแปด{ปาก} ว. เฉียดกันนิดเดียว เช่น เขายิงพลาดเป้าไปเพียงเส้นยาแดงผ่าแปด: เล็กมาก, ละเอียดมาก, เช่น เรื่องนี้ไม่ต้องอธิบายถี่ถ้วนอย่างเส้นยาแดงผ่าแปด, เส้นผมผ่าแปด ก็ว่า. เส้นยึด น. อาการที่เส้นตึงหรือแข็งยึดทำให้เคลื่อนไหวไม่สะดวก. เส้นใย น. วัสดุที่เป็นเส้น ใช้ประโยชน์นำไปทำสิ่งทอเช่นเสื้อผ้า พรม แบ่งเป็น ๒ ประเภท คือ เส้นใยธรรมชาติ ประเภทนี้มีอยู่ในธรรมชาติ เช่น เส้นใยที่ได้จากขนสัตว์ ฝ้าย นุ่น ป่าน ปอ ไหม แร่ซิลิเกต และเส้นใยสังเคราะห์ ประเภทนี้ไม่มีในธรรมชาติ เป็นเส้นใยที่สร้างขึ้นโดยวิธีทางเคมี เช่น ไนลอน ไหมเทียม เส้นใยแก้ว. เส้นใยแก้ว น. เส้นใยสังเคราะห์ทำจากแก้วให้เป็นเส้นเล็ก ๆ มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางน้อยกว่าเซนติเมตร นำไปทอให้เป็นแผ่นแล้วชุบฉาบด้วยเรซินซึ่งเป็นสารประเภทพลาสติก ผลที่ได้เป็นแผ่นวัสดุที่เหนียวแข็งแรง ใช้ประโยชน์ทำเป็นแผ่นฉนวนความร้อน กันเสียง เสื้อเกราะกันกระสุน สร้างเรือขนาดเล็ก สร้างส่วนตัวถังรถยนต์ เป็นต้น. {อ. glass fibre}. เส้นรอบวง {คณิต} น. เส้นโค้งที่เป็นแนวขอบทั้งหมดของรูปวงกลมหรือของวงรี. เส้นรัศมี {คณิต} น. เส้นตรงที่เชื่อมจุดศูนย์กลางของวงกลมกับจุดใด ๆ บนเส้นรอบวง. เส้นรุ้ง น. ละติจูด. เส้นแร น.เส้นที่แกะบนไม้หรือบนผิวโลหะ. เส้นลายมือ น. รอยเส้นที่ฝ่ามือและนิ้ว, ลายมือ ก็ว่า, ราชาศัพท์ใช้ว่า เส้นลายพระหัตถ์. เส้นลึก ว. ที่ทำให้รู้สึกขันหรือหัวเราะได้ยาก เช่น เขาเป็นคนเส้นลึก แม้จะได้ยินเรื่องขำขันอย่างไรก็ไม่หัวเราะ: อาการที่เก็บความรู้สึกได้ดีจนยากที่จะสังเกตได้ว่าพอใจหรือไม่พอใจสิ่งใด เช่น เขาจับเส้นเจ้านายไม่ถูก เพราะเป็นคนเส้นลึกมาก. น. เส้นที่อยู่ในตำแหน่งลึกของร่างกาย เช่น อยู่ชิดหรือใกล้ซอกกระดูกหรือในท้องทำให้กดหรือจับยาก. เส้นเลือด น. หลอดเลือด. {อ. blood vessel}, โดยปริยายหมายถึงเส้นทางนำความสมบูรณ์ไปหล่อเลี้ยงแหล่งต่าง ๆ เช่น แม่นํ้าเจ้าพระยาเป็นเส้นเลือดใหญ่หล่อเลี้ยงภาคกลางของประเทศไทย. เส้นวันที่ {ภูมิ} น. เส้นสมมุติซึ่งนานาชาติได้ตกลงกันโดยกำหนดให้ใช้เป็นเขตการเปลี่ยนวันที่เมื่อเดินทางข้ามเส้นนี้ไป. {อ. date line}. เส้นแวงน. ลองจิจูด. เส้นศูนย์สูตร น. เส้นวงกลมสมมุติที่ลากรอบโลก และแบ่งโลกออกเป็นส่วนซีกโลกเหนือกับส่วนซีกโลกใต้. เส้นสมมาตร น. เส้นตรงซึ่งแบ่งรูปใด ๆ ออกเป็น ๒ ส่วนที่มีรูปร่างและขนาดเท่ากันทุกประการ. เส้นสัมผัส {คณิต} น. เส้นตรงที่ตัดเส้นโค้งเส้นหนึ่ง ณ ตำแหน่งที่จุดตัดทั้ง ๒ ใกล้ชิดกันมากจนถือได้ว่าเป็นจุดเดียวกัน. เส้นสาย น. ระบบเส้นของร่างกาย โดยปริยายหมายความว่า พวกพ้องหรือผู้ช่วยเหลือที่สามารถอำนวยประโยชน์ให้ได้. เส้นเสียง น. แผ่นเอ็นบาง ๆ ที่อยู่ในกล่องเสียง เป็นส่วนสำคัญในการเปล่งเสียง. เส้นหมี่ น. แป้งข้าวเจ้าที่โรยเป็นเส้นลงในนํ้าเดือดพอสุกแล้วนำมาตากแห้ง. เส้นเอ็น น. เอ็น. เส้นฮ่อ น. ลายเส้นที่เขียนเป็นไพรคิ้ว ไพรปากบนหน้าโขน ประกอบด้วยเส้นสีแดง ดินแดง และสีทอง, ลายฮ่อ ก็เรียก.