ความหมาย

• 
  

  [สะเหฺนียด] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Justicia adhatoda L. ในวงศ์ Acanthaceae ใบยาวรีออกตรงข้ามกัน ดอกสีขาวออกเป็นช่อตามยอด มีกาบหุ้มใบใช้ทำยาได้, กระเหนียด ก็เรียก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เสนียด ๒ - [สะเหฺนียด] น. เรียกหวีที่มีซี่ละเอียดทั้ง ๒ ข้าง ว่า หวีเสนียด. {ข. สฺนิต}.

• เสนียด ๓ - [สะเหฺนียด] ว. จัญไร, อัปมงคล, เช่น อย่าทำตัวเป็นเสนียดแผ่นดิน.

• เสบย - [สะเบย] {ปาก} ก. สบาย เช่น วันนี้ดูหน้าตาไม่เสบย. {ข. เสฺบิย}.

• เสบียง - [สะเบียง] น. อาหารที่จะเอาไปกินระหว่างเดินทางไกล, อาหารที่เก็บไว้สำหรับบริโภค, มักใช้เข้าคู่กับคำ อาหาร เป็น เสบียงอาหาร. เสบียงกรัง น. อาหารที่เก็บไว้กินได้นาน ๆ, อาหารรองรัง, เช่น ในยามสงครามต้องเตรียมเสบียงกรังไว้มาก ๆ.

• เสพ - ก. คบ เช่น ซ่องเสพ: กิน, บริโภค, เช่น เสพสุรา: ร่วมประเวณี เช่น เสพเมถุน. {ป., ส.}.