ก. ทำให้เคลื่อนไปบนพื้นโดยแรง เช่น เสือกจานไปข้างหน้า เสือกหัวเรือเกยตลิ่ง: โดยปริยายหมายความว่าเข้าไปจุ้นจ้านในเรื่องของคนอื่นโดยไม่ใช่หน้าที่หรือโดยไม่สมควร {เป็นคำไม่สุภาพ} เช่น ที่ห้ามเข้ายังเสือกเข้ามา. เสือกกะโหลก [-กะโหฺลก] {ปาก} ว. สาระแนเข้าไปทำการโดยไม่มีใครต้องการให้ทำ. เสือกคลาน ดูเลื้อยคลาน. เสือกสน ก. กระเสือกกระสน. เสือกไส ก. ส่งไปที่อื่นเพื่อให้พ้นไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไล่ส่ง เป็นเสือกไสไล่ส่ง.