ก. น้อยลง, หย่อนลง, เช่น เครื่องจักรเมื่อใช้ไปนาน ๆ คุณภาพก็ค่อย ๆ เสื่อมไป, เสีย เช่น เสื่อมเกียรติ, ค่อย ๆ ลดลง เช่น ความจำเสื่อม, ต่ำกว่าระดับเดิม เช่น เมื่อความเจริญทางวัตถุมีมากขึ้น คุณธรรมของคนก็เสื่อมลง, ถอยความขลัง เช่น มนตร์เสื่อม. เสื่อมคลาย ว. น้อยลง, ลดลง, เช่น มิตรภาพเสื่อมคลายลงเพราะต่างฝ่ายต่างเอาเปรียบกัน. เสื่อมถอย ว. หย่อนลง, ไม่ดีเหมือนเดิม, เช่น เขาป่วยคราวนี้ทำให้สมรรถภาพในการทำงานเสื่อมถอยไปมาก. เสื่อมทราม ก. เลวลง {มักใช้แก่ความประพฤติ} เช่น ตั้งแต่เขาไปมั่วสุมกับคนพาล ชีวิตของเขาก็เสื่อมทรามลง. ว. ที่เลวลง {มักใช้แก่ความประพฤติ} เช่น เขามีความประพฤติเสื่อมทราม.เสื่อมโทรม ก. เลวลง, มีฐานะตกต่ำกว่าเดิม, เช่น ภาวะเศรษฐกิจกำลังเสื่อมโทรม. เสื่อมสลาย ก. ค่อย ๆ แปรสภาพไป เช่น อาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ได้เสื่อมสลายไปแล้ว. เสื่อมสิทธิ์ ก. มีสิทธิ์น้อยลง, ทำให้สิทธิเสียไป. เสื่อมสูญ ก. ค่อย ๆ ลดน้อยลงไปจนหมดสิ้นเช่น มีผู้พยากรณ์ว่า พระพุทธศาสนากำลังเสื่อมสูญไปพอครบ ๕,๐๐๐ ปีก็สูญสิ้น. เสื่อมเสีย ก. เสียหาย เช่น เพราะถูกกล่าวหาว่าฉ้อราษฎร์บังหลวง จึงทำให้ชื่อเสียงของเขาเสื่อมเสียไปมาก. ว. ที่เสียหาย เช่น เขามีความประพฤติเสื่อมเสีย ไม่ควรจ้างให้มาทำงานด้วย.