ความหมาย

• 
  

  ก. กร่อนไปเกือบหมดหรือหมด, ตัดหมด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เหียน ๑ - ก. หัน เช่น เหียนใบเรือ. เหียนหัน ก. เปลี่ยนท่าทาง, พลิกแพลง, หันเหียน ก็ว่า.

• เหียน ๒, เหียน ๆ - ก. มีอาการพะอืดพะอมคล้ายจะคลื่นไส้ เช่น รู้สึกเหียน ๆ, มักใช้เข้าคู่กับคำ คลื่น เป็น คลื่นเหียน. เหียนราก ก. มีอาการจะอาเจียน.

• เหี้ยม - ว. แข็งกระด้างปราศจากเมตตากรุณา, ไม่ปรานี: ดุร้ายหมดความกลัว. {แบบ} น. เหตุ เช่น เหี้ยมนั้นจึงหากให้ ฉัตรหัก เหนแฮ {ตะเลงพ่าย}. เหี้ยมเกรียม ว. ใจดำ, ปราศจากใจกรุณา: ดุร้าย เช่น หน้าตาเหี้ยมเกรียม. เหี้ยมหาญ ว. เข้มแข็งกล้าหาญเด็ดขาด, ห้าวหาญปราศจากความปรานี. เหี้ยมโหด ว. ดุร้ายทารุณ, โหดเหี้ยม ก็ว่า.

• เหี่ยว - ว. ไม่สดชื่นเพราะขาดน้ำ เช่น ดอกไม้เหี่ยว, ค่อยแห้งไป เช่น ส้มโอเหี่ยว, ไม่เต่งตึง เช่น หนังเหี่ยว: สลด เช่น ใจเหี่ยว. เหี่ยวแห้ง ว. เหี่ยวแล้วค่อย ๆ แห้งไป เช่น ใบไม้เหี่ยวแห้ง. ก. ขาดความสดชื่นเพราะหดหู่ใจ เช่น จิตใจเหี่ยวแห้ง, แห้งเหี่ยว ก็ว่า.

• เหื่อ - {ปาก} น. เหงื่อ.