ว. คำเน้นแสดงว่าไม่ใช่ผู้อื่นหรือสิ่งอื่น เช่น ฉันเองเป็นธรรมดาอยู่เอง: ตามลำพัง, เฉพาะตน, เช่น ไปกันเอง:แหละ, นี่แหละ, นั่นแหละ, เช่น แค่นั้นเอง.