กลับ
คำว่า
เอือน ๑
ความหมาย
{โบ} น. พยาธิในท้องชนิดหนึ่ง เช่น ลางคาบมีตืดมีเอือนในท้องนั้น {ไตรภูมิ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เอื้อน ๑
- ก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, อื้น หรือ เอิ้น ก็ว่า.
เอือน ๒
- น. ลักษณะของเนื้อมะพร้าวแก่ที่บาง ขรุขระ เหมือนผิวมะกรูด มีรสออกหวานไม่มัน เรียกว่า มะพร้าวเป็นเอือน หรือ มะพร้าวเอือนกิน. เอือนกิน ว. เรียกลักษณะมะพร้าวเป็นเอือน ว่า มะพร้าวเอือนกิน.
เอื้อน ๒
- ก. เปล่งเสียงจากลำคอเป็นทำนองโดยไม่เป็นเนื้อร้องเพื่อให้ครบจังหวะหรือเต็มตามทำนองเพลง: เอื้อนเสียงดนตรีซึ่งใช้ในการสีซอสามสาย. เอื้อนวาจา, เอื้อนโอฐ ๑ {ปาก} ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้ในความหมายเชิงประชดประชัน เช่น กว่าจะเอื้อนโอฐออกมาได้เหมือนกลัวดอกพิกุลจะร่วง. เอื้อนอรรถ,เอื้อนเอ่ย, เอื้อนโอฐ ๒ {กลอน} ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้แก่กิริยาที่ทำทีอิดเอื้อนไม่ใคร่พูดออกมาง่าย ๆ.
เอือม
- ว. เบื่อหน่ายในสิ่งที่ซํ้า ๆ ซาก ๆ มากเกินไป.
เอื้อม
- ก. ยื่นมือไปเพื่อหยิบของในที่ไกลมือ: โดยปริยายหมายความว่า ใฝ่สูง. เอื้อมอาจ ก. บังอาจ, ล่วงเกินไม่รู้จักที่สูงที่ตํ่า, อาจเอื้อม ก็ว่า.