กลับ
คำว่า
เฮี้ยน
ความหมาย
{ปาก} ว. มีกำลังแรงหรือมีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ที่อาจบันดาลให้เป็นไปได้. {จ.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เฮี้ยบ
- {ปาก} ก. เข้มงวดกวดขัน, เคร่งครัด, เจ้าระเบียบ.
เฮี้ยว
- {ปาก} ก. แสดงอาการเกะกะ, อาละวาด, ตีรวน, ขัดขืนไม่ยอมทำ.
เฮือก
- ว. อาการที่ถอนใจใหญ่เนื่องจากเหนื่อยหน่ายหรือโล่งใจเป็นต้น ในคำว่า ถอนใจเฮือก, คำประกอบอาการไหวหรือสะดุ้ง แสดงว่า ไหวอย่างแรง เช่น เรือนไหวเฮือก หรือสะดุ้งทันที ในคำว่า สะดุ้งเฮือก. เฮือก ๆ ว. อาการที่ถอนใจใหญ่ซํ้า ๆ ด้วยความกลัดกลุ้ม. เฮือกสุดท้าย น. ครั้งสุดท้าย ในคำว่า หายใจเฮือกสุดท้าย, โดยปริยายหมายถึงการต่อสู้ดิ้นรนครั้งสุดท้าย.
เฮือน
- {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} น. เรือน.
แก ๑
- น. ชื่อนกขนาดกลางชนิด Corvus splendens Vieillot วงศ์ย่อย Corvinae ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกาแต่ตัวและปากเล็กกว่า ขนตามลำตัวสีดำบางตอนมีสีเทาปน คอ อก และหลังสีเทา ปีกสีดำ เล็บแข็งแรงและคม, อีแก ก็เรียก.