ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–อีสาน} น. จระเข้ {ดู จระเข้}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แขก ๑ - น. ผู้มาหา, ผู้มาแต่อื่น, ผู้ที่มาร่วมงานพิธีของเจ้าภาพ, บางทีเรียกว่า แขกเหรื่อ: คนบ้านอื่นที่มาช่วยทำงาน. แขกเมือง น. แขกของบ้านเมือง. แขกไม่ได้รับเชิญ {สำ} น. คนหรือสัตว์ที่ไม่พึงปรารถนาซึ่งเข้ามาทำให้เกิดความเสียหาย หรือเดือดร้อนรำคาญ มักหมายถึง ขโมยหรือสัตว์บางชนิด เช่น ก่อนนอนอย่าลืมปิดประตูหน้าต่าง มิฉะนั้นแขกไม่ได้รับเชิญจะขนของไปหมด กางเต็นท์นอนในป่าระวังแขกไม่ได้รับเชิญจะเข้ามา.

• แขก ๒ - น. คำเรียกชาวอินเดีย ศรีลังกา ปากีสถาน บังกลาเทศ อัฟกานิสถาน เนปาล ชวา มลายู ชาวเอเชียตะวันออกกลางและตะวันออกใกล้ ยกเว้นชาวยิว แอฟริกาเหนือ และ นิโกร.

• แขก ๓ - น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงแขก เช่น แขกสาหร่าย แขกบรเทศ แขกกุลิต.

• แขกเจ้าเซ็น - ดู เจ้าเซ็น.

• แขกเต้า - น. ชื่อนกปากขอขนาดกลางชนิด Psittaculaalexandri {Linn.} ในวงศ์ Psittacidae ตาสีดำขอบเหลือง หัวสีเทา หน้าผากสีเทาอมเขียวมีเส้นสีดำลากผ่านไปจดหัวตาทั้ง ๒ ข้าง และมีแถบสีดำลากจากโคนปากลงไปทั้ง ๒ ข้างของคอคล้ายเครา ขนลำตัวสีเขียวอมเหลือง ตัวผู้ปากสีแดง ตัวเมียปากสีดำ มักอยู่เป็นฝูงใหญ่ กินผลไม้ เมล็ดพืช ร้องเลียนเสียงคนหรือเสียงอื่น ๆ บางอย่างได้. แขกเต้าเข้ารัง น. ท่ารำท่าหนึ่ง.