[แขฺวน] ก. เกี่ยวห้อยอยู่. แขวนคอ ก. เอาเชือกหรือผ้าเป็นต้นผูกคอห้อยไว้บนที่สูง เช่นบนต้นไม้ ไม่ให้เท้าถึงพื้นเพื่อให้ตาย เป็นการประหารชีวิตนักโทษแบบหนึ่งของชาวตะวันตกบางประเทศ. แขวนนวม {สำ } ก. เลิกชกมวย, โดยปริยายหมายถึง เลิก, หยุด.