ความหมาย

• 
  

  [แคน-] น. คณิตศาสตร์ชั้นสูงแขนงหนึ่งศึกษาเกี่ยวกับค่าของจำนวนที่เปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา แบ่งออกเป็น แคลคูลัสเชิงอนุพันธ์ และแคลคูลัสเชิงอินทิกรัล. {อ. calculus}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แคลง - [แคฺลง] ก. อาการที่เรือเอียงหรือตะแคง เรียกว่าเรือแคลง: กินแหนง, สงสัย. แคลงคลาง [แคฺลงคฺลาง]ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.แคลงใจ ก. ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า.

• แคลน - [แคฺลน] ว. ขัดสน, อัตคัด, มักใช้ประกอบคำอื่นเช่น ขาดแคลน = ทั้งขาดทั้งแคลน หมายความว่า อัตคัด,ขัดสน ดูแคลน = ดูหมิ่นเพราะเห็นเขาขัดสน ดูหมิ่นถิ่นแคลน = ดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย.

• แคล้ว - [แคฺล้ว] ก. รอดไป, พ้นไป, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น เป็นเนื้อคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน ไม่แคล้วไม้เรียว. แคล้วคลาด ก. รอดไป, พ้นไป, คลาดแคล้ว ก็ว่า.

• แคล่วคล่อง - [แคฺล่วคฺล่อง] ว. ว่องไว, สามารถทำได้รวดเร็ว, คล่องแคล่ว ก็ว่า.

• แคลอรี - น. หน่วยวัดปริมาณความร้อน ๑ แคลอรี คือ ปริมาณความร้อนที่ทำให้นํ้าบริสุทธิ์ ๑ กรัม ร้อนขึ้น ๑ °ซ. {อ. calorie}.