ความหมาย

• 
  

  [แจฺรง] {กลอน} ก. แจง, กระจายออก, ขยายออก, เช่น ดอกไม้งามเงื่อนแต้ม แชรงยอดแย้มผกาแจรง {ม. คำหลวง จุลพน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แจว - น. เครื่องมือสำหรับพุ้ยนํ้าให้เรือเคลื่อนไป ลักษณะคล้ายพาย แต่ด้ามยาวเรียว โคนด้ามมีที่จับเรียกว่า หมวกแจว มีหูแจวคล้องแจวเข้ากับหลักแจวซึ่งปักอยู่ที่ไม้กระดานเรียกว่า เต่า. ก. เอาแจวพุ้ยนํ้าให้เรือเคลื่อนไป: {ปาก} รีบหนีไป เช่น แจวอ้าว.

• แจ่ว - {ถิ่น–อีสาน} น. เครื่องจิ้มชนิดหนึ่ง ทำด้วยนํ้าปลาร้าหรือน้ำปลาใส่พริกป่น.

• แจ๋ว - ว. มีเสียงดังกังวานแจ่มชัด, ใสมาก, เช่น นํ้าใสแจ๋ว: {ปาก} ดีเยี่ยม เช่น ปาฐกถาวันนี้แจ๋ว. แจ๋วแหวว ว. มีประกายสดใส.

• แจ้ว, แจ้ว ๆ - ว. มีเสียงแจ่มใส เช่น ไก่ขันแจ้ว, มีเสียงดังติดต่อกันไปเป็นระยะ ๆ เช่น พูดแจ้ว ๆ.

• แจะ ๑ - ก. แตะ, กระทบ, ประกบกัน, {ใช้เฉพาะการเล่นอย่างเล่นโยนหลุม โดยโยนสตางค์หรือเบี้ยให้ไปแตะหรือประกบกัน}, ภาษาปากใช้ว่า กบแจะ ก็มี: แตะต้อง เช่น มือไปแจะหน้าขนม.