ว. มีเสียงอื้ออึงจนฟังไม่ได้ศัพท์, โจษกันแพร่หลาย. แซ่ซ้อง ก. เปล่งเสียงแสดงความนิยมยินดีหรือสรรเสริญกันทั่วไป.