กลับ
คำว่า
แซ็ว
ความหมาย
{ปาก} ก. กระเซ้า.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
แซ่ว
- ว. อาการที่นอนนิ่งอยู่กับที่เคลื่อนไหวไปไหนไม่ได้ในลักษณะที่หมดกำลังหรือเจ็บป่วยเป็นต้น ในคำว่า นอนแซ่ว, แอ้วแซ่ว ก็ว่า.
แซะ ๑
- ก. เอาเครื่องมือแบน ๆ เช่นตะหลิวหรือเสียมแทงเบา ๆ โดยรอบแล้วช้อนขึ้นให้หลุดล่อนจากที่เดิม เช่น แซะขนมเบื้อง, โดยปริยายหมายความว่า เร่งรัด เช่น ต้องคอยแซะให้ทำงานอยู่เรื่อย.
แซะ ๒
- น. ชื่อกล้วยไม้ชนิด Dendrobium scabrilingue Lindl. ในวงศ์ Orchidaceae กลีบดอกสีขาว กลีบกระเป๋าสีเขียวอ่อนถึงเหลือง กลิ่นหอม.
แด
- {กลอน} น. ใจ เช่น คนใดมามม่าว บให้ผ่าวเผาแด {ม. คำหลวง ชูชก}. แดดาล {กลอน} ก. ถึงใจ, ดลใจ, เกิดขึ้นในใจ. แดดิ้น ก. ใจกระสับกระส่าย, ใจทุรนทุราย. แดยัน {กลอน} ก.แทบขาดใจ เช่น ผวาวิ่งประหวั่นจิตต์ ไม่ทันคิดก็โศกา กอดแก้วขนิษฐาฤดีดิ้นอยู่แดยัน {พากย์นางลอย}.
แด่
- บ. แก่ {ใช้แก่บุคคลหรือสิ่งที่เคารพ}.