ก. ถ่าง, กาง, เช่น ปลาแถกเหงือก: เสือกไป, ไถไป, ดิ้นรน, เช่น บพิตรพณเกล้า ข้าเห็นพราหมณ์เถ้าแถกมาถึง ชาวกาลึงคราษฎร์ฦๅ {ม. คำหลวง กุมาร}: ถาก, ปาด: กัดถลาก ๆ เช่น หมาแถกเอา: แทะด้วยหน้าฟันเช่น หมาแถกกะลามะพร้าว: โกนผมโดยใช้มีดกดลงอย่างแรงและลากไปเป็นทางยาวอย่างไม่ประณีต ในคำว่า แถกผม: กระเสือกกระสน เช่น ปลาช่อนก็ดิ้นแถกโผล่ขึ้นมาอาศัยอยู่ในหนองน้ำนั้นต่อไปใหม่ {สารคดีชีวิตสัตว์ของนายแพทย์บุญส่ง เลขะกุล}. แถกขวัญ ก. ทำลายขวัญ, ทำให้กลัว, เช่น นกเอ๋ยนกแสก จับจ้องร้องแจ๊กเพียงแถกขวัญ {กลอนดอกสร้อยรำ พึงในป่าช้าพระยาอุปกิตศิลปสาร}.