ว. อาการที่แออัดยัดเยียดหรือเบียดเสียดจนแทบไม่มีที่ว่าง เช่น คนแน่น ต้นไม้ขึ้นแน่น, อยู่กับที่หรือทำให้อยู่กับที่อย่างมั่นคงไม่ให้หลุดไม่ให้คลอน เช่น เกาะแน่น ปักเสาแน่น, ลักษณะของเสียงดังแบบหนึ่งที่เนื่องมาจากมีการอัดแน่นเป็นพิเศษอย่างเสียงพลุเสียงระเบิด. แน่นขนัด ว. แออัด. แน่นท้อง ว. อึดอัดท้องเพราะกินอาหารมากเป็นต้น. แน่นนันต์{กลอน} ว. มากมาย, อัดแอ, คับคั่ง, ยัดเยียด, เช่น กรุงกษัตริย์มาพร้อมประชุมกัน แน่นนันต์ในพระลานชัยศรี {รามเกียรติ์ ร. ๑}. แน่นแฟ้น ว. มั่นคง เช่น รักกันแน่นแฟ้น. แน่นหนาว. มั่นคง เช่น ใส่กุญแจแน่นหนา, แข็งแรง เช่น ประตูหน้าต่างแน่นหนา, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับ ปึกแผ่น เป็น เป็นปึกแผ่นแน่นหนา.แน่นหน้าอก ว. มีอาการจุกเสียดบริเวณทรวงอกทำให้หายใจไม่สะดวก.