กลับ
คำว่า
กำเกียง
ความหมาย
ดู กางเกียง.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ก่ำเคือ
- {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นมะกลํ่าตาหนู. {ดู มะกลํ่า}.
กำเดา
- น. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. {ข. เกฺดา ว่า ร้อน}: แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัด ว่า ไข้กำเดา.
กำเดาะ
- ว. กระเตาะ, รุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว. {ปาเลกัว}.
กำเนิด
- [กำเหฺนิด] น. การเกิด เช่น บิดามารดาเป็นผู้ให้กำเนิดแก่บุตร, มูลเหตุดั้งเดิม เช่น ตัวหนังสือไทยมีกำเนิดมาอย่างไร. ก. เกิด, มีขึ้น, เป็นขึ้น, เช่น โลกกำเนิดมาจากดวงอาทิตย์.
กำเนียจ
- [กำเหฺนียด] ว. เกียจ, คด, ไม่ซื่อ, โกง: คร้าน: {โบ} เขียนเป็น กำนยจ ก็มี เช่น อนนว่าพระโพธิสัตว์ก็ใส่กลกล่าว กำนยจกยจแก่นางพญาด่งงนี้ {ม. คำหลวง กุมาร}.