กลับ
คำว่า
แฝง
ความหมาย
ก. หลบ แอบ ซ่อน เร้น โดยอาศัยสิ่งกำบัง. ว. เคลือบคลุม, ที่ซ่อนเร้น เช่น ความร้อนแฝง.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
แฝด ๑
- ว. เป็นคู่ {ใช้เรียกลูกที่เกิดจากท้องแม่เดียวกันในระยะเวลาเดียวกันหรือใกล้กัน} เช่น มีลูกแฝด, โดยอนุโลมเรียกลูกที่เกิดจากท้องแม่คนเดียวกันแม้เกินกว่า ๒ คนก็ได้ เช่น แฝด ๓แฝด ๖, ติดกันเป็นคู่ เช่น มะม่วงแฝด ผลไม้แฝด. แฝดน้ำ น. ภาวะการตั้งครรภ์ที่มีปริมาณนํ้าครํ่ามากกว่าปรกติ. แฝดเลือด น. ภาวะที่เลือดออกมากทางช่องคลอดก่อนคลอดลูก.
แฝด ๒
- น. เรียกยาหรือสิ่งที่ผู้หญิงให้ผัวกินเพื่อให้หลงรักตัวคนเดียว ว่า ยาแฝด.
แพ
- น. ไม้ไผ่หรือซุงเป็นต้นที่ผูกมัดเรียงติดกันมาก ๆ สำหรับใช้เป็นพาหนะทางนํ้า หรือล่องมาขาย เช่น แพไม้ไผ่ แพซุง แพหยวกกล้วย, โดยปริยายหมายถึง สิ่งที่ติดเนื่องกันเป็นตับอย่างแพ เช่น ธูปแพเทียนแพ สวะลอยเป็นแพ: เรือนที่ตั้งอยู่บนแพในนํ้า มีลักษณะต่างกับเรือนไทยทั่วไปตรงที่มีเสาแต่ไม่ลงดิน ไม่มีระเบียงและชาน หันด้านข้างออกแม่น้ำ หรือเรือนลักษณะเช่นนั้นที่ยกเอามาปลูกบนบกเรียกว่า เรือนแพ: ลักษณนามเรียกของที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ธูป ๓ แพ ข้าวเม่าทอด ๒ แพ. แพขนานยนต์ {ปาก} น. เรือบรรทุกคนโดยสาร รถยนต์ หรือสิ่งของข้ามฟาก มีลักษณะคล้ายแพขนาดใหญ่. แพแตก {สำ} ว. ลักษณะที่ครอบครัวเป็นต้นแตกกระจัดกระจายแยกย้ายกันไปเพราะหัวหน้าครอบครัวหรือผู้เป็นหลักเป็นประธานประสบความวิบัติหรือเสียชีวิต. แพลูกบวบ น. แพที่เอาไม้ไผ่หลาย ๆ ลำมามัดรวมกันเป็นแพกลม ๆ.
แพ้ ๑
- ก. สู้ไม่ได้, ทนไม่ได้, ตรงกันข้ามกับ ชนะ, ผู้ที่มีเลือดเนื้อไม่ถูกกับสิ่งของหรือสัตว์บางอย่างก็เรียกว่า แพ้ เช่น แพ้ยา แพ้ตะขาบ. แพ้ท้อง ว. อาการของผู้หญิงที่เปลี่ยนแปลงไปเมื่อแรกตั้งครรภ์ มีอาการคลื่นเหียนอาเจียนเป็นต้น. แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร {สำ} น. การยอมสงบดีกว่าจะเอาชนะต่อเรื่องให้ลุกลามไป. แพ้เปรียบ ว. ไม่เสมอกัน, เสียเปรียบ.แพ้ผม ว.ลักษณะที่ผมหงอกเร็วกว่าธรรมดา. แพ้ผัว ว. มีผัวกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด. แพ้ฟัน ว. ฟันหักเร็วกว่าธรรมดา. แพ้ภัยตัว ก. เป็นภัยแก่ตัวเอง, เดือดร้อนตัวเอง, ให้มีอันเป็นไปเพราะดูถูกดูหมิ่นผู้ใหญ่เป็นต้น. แพ้เมีย ว. มีเมียกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด. แพ้รู้ ก. แพ้ความคิด, เสียที, เสียรู้. แพ้แรง ว. เสียกำลัง, หมดแรง เช่น ทำงานหนักจนแพ้แรง: สู้แรงไม่ได้ เช่น นักมวยฝ่ายน้ำเงินสู้ฝ่ายแดงไม่ได้เพราะแพ้แรง.
แพ้ ๒
- {ไทยเดิม} ก. ชนะ เช่น อนนเรืองใสงามหนักหนาแพ้พระอาทิตย์ {จารึกสยาม}.