ความหมาย

• 
  

  [แพดสะหฺยา] น. หญิงหาเงินในทางประเวณี, หญิงถ่อย, หญิงสำส่อน. {ส. เวศฺยา: ป. เวสิยา}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แพะ ๑ - น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในสกุล Capra วงศ์ Bovidae เป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องกีบคู่ขนาดกลาง ขนลำตัวหยาบสีดำ ขาว หรือนํ้าตาล มีเขา ๑ คู่ ตัวผู้มีเครา หางสั้น มีความอดทนแข็งแรง และทนทานต่อโรคได้ดีกว่าสัตว์กีบคู่อื่น ๆ สามารถปีนป่ายที่สูงโดยเฉพาะโขดหินหรือภูเขาได้ดี ทีนิ่ยมนำมาเลี้ยง เช่น ชนิด Capraaegagrus hircus Linn.: ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์เชษฐามี ๑๔ ดวง, ดาวงาช้าง ดาวช้างใหญ่ ดาวคอนาค หรือ ดาวเชษฐะ ก็เรียก. แพะรับบาป {สำ} น. คนที่รับเคราะห์กรรมแทนผู้อื่นที่ทำกรรมนั้น.

• แพะ ๒ - น. ป่าแพะ. {ดู ป่าแพะ ที่ ป่า}.

• แพะโลม - ก. พูดเกี้ยว, พูดเลียบเคียงทางชู้สาว, แพละโลม หรือ แทะโลม ก็ว่า.

• แฟ่ - ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงจุดไม้ขีดไฟติด: {ปาก} มาก ในคำว่า หรูแฟ่.

• แฟง - ดู ฟัก ๑.