ความหมาย

• 
  

  น. ธาตุลำดับที่ ๒๕ สัญลักษณ์ Mn เป็นโลหะลักษณะเป็นของแข็งสีเงิน แข็งแต่เปราะ หลอมละลายที่ ๑๒๔๕ °ซ. ใช้ประโยชน์นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ. {อ. manganese}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แมงกาย - {ถิ่น–พายัพ} น. ผีเสื้อกลางคืน. {ดู ผีเสื้อ ๑}.

• แมงคา - ดู แมงคาเรือง.

• แมงคาเรือง - น. ชื่อตะขาบหลายชนิดที่สามารถผลิตสารเรืองแสงลักษณะเป็นเมือกเหนียว ๆ ออกมาจากรูเล็ก ๆ จำนวนมากอยู่ทางด้านล่างของลำตัวในแต่ละปล้องเมื่อถูกรบกวนหรือมีสิ่งเร้า ส่วนใหญ่อยู่ในสกุล Geophilus วงศ์ Geophilidae เช่น ชนิด G. electricus {Linn.} ขนาดเล็กเท่าก้านไม้ขีด ยาว ๓.๕-๔.๕ เซนติเมตร มีจำนวนปล้อง ๓๐-๖๖ ปล้องหรือมากกว่า ขายาวกว่าความยาวของปล้องมาก อาศัยอยู่ตามที่รกรุงรัง กองขยะมูลฝอย ฯลฯ กินสัตว์อื่น, แมงคา ก็เรียก.

• แมงดา - น. ชื่อสัตว์ทะเลในวงศ์ Xiphosuridae รูปร่างคล้ายจานควํ่า หางยาวเป็นแท่ง ในน่านนํ้าไทยพบ ๒ ชนิด คือ แมงดาจานหรือแมงดาทะเลหางเหลี่ยม [Tachypleus gigas {Müller}] บนสันหางเป็นหนามคล้ายฟันเลื่อย หน้าตัดของหางมีรูปคล้ายสามเหลี่ยม และ แมงดาทะเลหางกลม แมงดาถ้วย เหรา หรือ แมงดาไฟ [Carcinoscorpius rotundicauda{Latreille}] ขนาดเล็กกว่าแมงดาจาน สันหางเรียบหน้าตัดของหางค่อนข้างกลม ในบางฤดูกาล ไข่และอวัยวะภายในอาจเป็นพิษได้, แมงดาทะเล ก็เรียก: ชื่อตะเกียงอย่างโบราณ รูปคล้ายแมงดาทะเล ใช้แขวนจุดตามโรงหนังโรงโขน: ชื่อนาฬิกาแขวนมีรูปเป็น ๒ ตอนคล้ายกับรูปแมงดาทะเล: {ปาก} ชายที่อาศัยนํ้าพักนํ้าแรงของผู้หญิงโสเภณีดำรงชีวิต.

• แมงดาไฟ - ดู แมงดา.