ว. สิบหมื่น: มากยิ่ง, เหลือเกิน, เช่น แสนลำบาก. น. ตำแหน่งนายทหารครั้งโบราณทางภาคพายัพ. แสนกล ว. มีเล่ห์เหลี่ยมกลอุบายมาก, เจ้าเล่ห์แสนกล ก็ว่า. แสนเข็ญ ว. มากเหลือเกิน {มักใช้เกี่ยวกับความยากจน} เช่น เขาเป็นคนยากแค้นแสนเข็ญ. แสนเข็น ว. ยากแก่การที่จะอบรมสั่งสอนให้ดีได้ เช่น เด็กคนนี้ดื้อแสนเข็น. แสนงอน ว. มีแง่งอนมาก เช่น เธอมีนิสัยแสนงอนมาตั้งแต่เด็ก. แสนรู้ ว. ฉลาดช่างรู้ เช่น ช้างแสนรู้ สุนัขแสนรู้.