ความหมาย

• 
  

  ก. อาการที่ใช้มือหรือสิ่งอื่นคุ้ยหรือกวาดสิ่งต่าง ๆ เช่น ข้าว ถ่าน มาทีละมาก ๆ, ขนหรือรวบเอาไปเป็นจำนวนมาก: {ปาก} วิ่งหนีไปโดยเร็ว. โกยท้อง ก. ฝืนท้อง, ใช้มือทั้ง ๒ ช้อนท้องเพื่อให้หายแน่นท้อง เป็นต้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โกร้ - ว. คํ้า เช่น ยืนโกร้.

• โกรก - [โกฺรก] ก. เทให้ไหลเรื่อยไปยังที่หมาย เช่น โกรกนํ้า, เทให้ไหลลงไป เช่น เอานํ้าโกรกหัว: เลื่อยกระดานไปตามยาวหรือตามแนวที่กำหนด เช่น โกรกไม้: พัดอยู่เรื่อย ๆ เช่น ลมโกรก. น. ช่องลึกของเขา, โตรก ก็ว่า. โกรกไกร น. โตรกไตร, โกรก หรือ โตรก ก็ว่า. โกรกธาร น. หุบผาลึกชันและแคบมาก มีหน้าผาชัน ๒ ข้าง มักมีลำธารอยู่เบื้องล่าง. โกรกผม ก. ใช้ครีมหรือน้ำยาเพื่อเปลี่ยนสีผม, ย้อมผม ก็ว่า. โกรกหวัดก. เอาน้ำต้มหัวหอม ใบมะขามอ่อน และใบส้มป่อย เป็นต้น รดหัวเพื่อแก้หวัด, โกรกหัว ก็ว่า. โกรกหัว ก. เอาน้ำต้มหัวหอม ใบมะขามอ่อน และใบส้มป่อย เป็นต้น รดหัวเพื่อแก้หวัด, โกรกหวัด ก็ว่า.

• โกรกกราก - [โกฺรกกฺราก] น. ชื่อเครื่องมือสำหรับไชไม้: กระบอกไม้ไผ่มีหลักปักอยู่กลางเติ่งสำหรับทอดดวด.

• โกรง - [โกฺรง] ว. เสียงกระแทกดังโครม ๆ เช่น กระทุ้งเส้ากราวโกรง {สุบิน}.

• โกร่ง ๑ - [โกฺร่ง] น. เครื่องบดยารูปคล้ายครกหรือถ้วย มีสากสำหรับบดให้ละเอียด, ลักษณนามว่า ใบ: ภาชนะรูปอย่างกล่องมีลิ้น ใช้ตามบ่อนเบี้ยสำหรับใส่อีแปะ.