กลับ
คำว่า
โขยง
ความหมาย
[ขะโหฺยง] น. พวก, หมู่, ฝูง. ว. หมดด้วยกัน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โขย่ง
- [ขะโหฺย่ง] ก. กระโหย่ง, ทำให้สูงขึ้น.
โขยด
- [ขะโหฺยด] ว. วิ่งอย่างกระโดด เช่น ทั้งพระยากาสรตัวกล้าก็ลับเขาโขยดโลดลองเชิง {ม. ร่ายยาว กุมาร}.
โขยม
- [ขะโหฺยม] {โบ} น. ขยม, ข้า, บ่าว, เช่น ไว้โขยมวัดสามครัว {พงศ. โยนก}. {ข. ขฺญุํ}.
โขลก, โขลก ๆ
- [โขฺลก] ก. ตำให้เข้ากัน หรือให้เหนียว หรือให้แหลก. ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงไอโขลก ๆ.
โขลง ๑
- [โขฺลง] น. ฝูง {ใช้เฉพาะช้าง}.