กลับ
คำว่า
โค่ง ๒
ความหมาย
น. คำเรียกผู้บรรพชาเป็นสามเณรมาจนอายุครบอุปสมบทเป็นภิกษุแต่ไม่ยอมอุปสมบท ว่า เณรโค่ง.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โคจร, โคจร-
- [-จอน, -จะระ-] น. อารมณ์ เช่นมีพุทธานุสติเป็นโคจร. {ป., ส.}. ก. เดินไปตามวิถีเช่น ดวงอาทิตย์โคจร ดวงจันทร์โคจรรอบโลก, เที่ยวเช่น โคจรมาพบกัน, คำนี้โดยมากใช้แก่ดาวนพเคราะห์,เมื่อว่าเฉพาะทางที่พระอาทิตย์โคจร มีจุดสุดอยู่ ๖ แห่งที่อยู่ตรงข้ามกันเป็นคู่ ๆ คือ ครีษมายัน กับ เหมายันคู่หนึ่ง, วสันตวิษุวัต กับ ศารทวิษุวัต คู่หนึ่ง, พสุสงกรานต์๒ แห่ง คู่หนึ่ง. {ป., ส. โคจร ว่า การเที่ยวไปของดวงอาทิตย์}.โคจรคาม [โคจะระ-] น. หมู่บ้านที่ภิกษุไปบิณฑบาตเสมอ.
โคตร, โคตร-
- [โคด, โคดตฺระ-] น. วงศ์สกุล, เผ่าพันธุ์,ต้นสกุล, เช่น โคตมโคตร: คำนี้บางทีก็นำไปใช้ในความหมายไม่สุภาพหรือเป็นคำด่า เช่น ก่นโคตร. {ส. โคตฺร: ป. โคตฺต ว่า โรงวัว, คอกวัว, วงศ์, ตระกูล}.โคตรภู [โคดตฺระพู] {แบบ} น. บุคคลผู้ตั้งอยู่ในญาณซึ่งเป็นลำดับอริยมรรค, พระสงฆ์ที่ไม่เคร่งครัดในศาสนามีขนบธรรมเนียมห่างจากธรรมวินัย แต่ยังถือตนว่าเป็นภิกษุสงฆ์อยู่ เรียกว่า โคตรภูสงฆ์. {ส. โคตฺรภู ว่า อ้างแต่เพศ ไม่มีคุณความดีของเพศ}. โคตรภูญาณ [โคดตฺระพูยาน] {แบบ} น. ปัญญาที่อยู่ในลำดับอริยมรรค.
โคธา
- {แบบ} น. เหี้ย. {ป., ส.}.
โค่น
- ก. ล้มหรือทำให้ล้มลง เช่น ต้นไม้โค่น โค่นต้นไม้, ทลายลง เช่น ยอดปรางค์โค่น, โดยปริยายหมายความว่าทำให้หมดไปหรือสิ้นไป เช่น โค่นอำนาจ.
โคน ๑
- น. ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม เช่น โคนไม้ โคนเสา โคนขา.