ความหมาย

• 
  

  ก. กึกก้อง, ป่าวร้อง. {ส.: ป. โฆสิต}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โง - ก. ยก {ใช้แก่หัว} เช่น โงหัวไม่ขึ้น.

• โง่ - ว. เขลา, ไม่ฉลาด, ไม่รู้. โง่แกมหยิ่ง {สำ} ว. โง่แล้วยังอวดฉลาด, อวดดีทั้ง ๆ ที่โง่. โง่เง่า ว. โง่มาก. โง่เง่าเต่าตุ่น {สำ} ว. โง่ที่สุด เช่น เพราะโง่เง่าเต่าตุ่นพ่อคุณเอ๋ย ผู้ใดเลยจะประสงค์จำนงหมาย {นิ. ทวาราวดี}. โง่แล้วอยากนอนเตียง {สำ} ว. โง่แล้วไม่เจียมตัวว่าโง่ ไปทำสิ่งที่ตนไม่รู้ไม่เข้าใจ.

• โงเง - ว. อาการที่ลุกขึ้นนั่งหรือยืนโงกเงกของคนที่มึนงง หรือเพิ่งตื่นนอนใหม่, ยังงัวเงียอยู่.

• โงก - ว. อาการที่หัวงุบลงเพราะง่วง.

• โงกเงก - ก. โยกเยก.