ความหมาย

• 
  

  {ปาก} ก. เกะกะแกมโกง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โฉงเฉง - ว. เอะอะเอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร เช่น พูดจาโฉงเฉง.

• โฉ่งฉ่าง - ว. เสียงอย่างเสียงโลหะกระทบกัน, มีท่าทางเก้งก้างไม่รัดกุม เช่น กิริยาโฉ่งฉ่าง ชกโฉ่งฉ่าง, ส่งเสียงดังอย่างไม่เกรงใจใคร เช่น เขาพูดจาโฉ่งฉ่าง.

• โฉด - ว. โง่เขลาเบาปัญญา. โฉดเฉา ว. โง่, เซ่อ, โง่เขลา, เฉาโฉด ก็ว่า.

• โฉนด - [ฉะโหฺนด] น. หนังสือสำคัญของทางราชการแสดงกรรมสิทธิ์ที่ดิน, ก่อนนี้ถ้าเป็นสวนปลูกไม้ยืนต้น เรียกว่า โฉนดสวน, ถ้าเป็นสวนไม้ล้มลุก เรียกว่า โฉนดป่า, เมื่อ พ.ศ. ๒๔๔๔ เริ่มออกโฉนดแบบใหม่โดยวิธีรังวัดปักหลักเขตลงในที่ดินด้วยหมุดหลักฐานการแผนที่ และแสดงรูปแผนที่ที่ดินนั้นลงไว้ในโฉนดด้วย เรียกว่า โฉนดแผนที่: หนังสือ เช่น ออกโฉนดบาดหมายให้แก่ราชการ {บรมราชาธิบาย ร. ๔}. โฉนดที่ดิน{กฎ} น. หนังสือสำคัญแสดงกรรมสิทธิ์ที่ดิน และหมายความรวมถึงโฉนดแผนที่ โฉนดตราจอง และตราจองที่ตราว่า “ได้ทำประโยชน์แล้ว”.

• โฉบ - ก. โผลงมาคว้าเอาสิ่งของไป {ใช้แก่นก} เช่น กาโฉบลูกไก่, ฉวยเอาไปอย่างรวดเร็ว เช่น เด็กโฉบมะม่วงนอกรั้วไปเสียแล้ว: เจตนาไปที่ใดที่หนึ่ง เช่น โฉบไปหน้าโรงเรียน.