น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เค้า, เช่น เนื้อชาววังใช้ช้าโฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว {ลอ}. ว. งาม.โฉมงาม ๑ น. รูปงาม. โฉมฉาย, โฉมฉิน, โฉมเฉิด น. รูปร่างงามเปล่งปลั่ง, รูปร่างงามสง่าผ่าเผย. โฉมเฉลา น. รูปร่างหล่อเหลา, หญิงงาม หล่อเหลา. โฉมตรู น. รูปงาม, หญิงงาม. โฉมยง น. รูปร่างงามสง่า เช่น หนุ่มน้อยโสภาน่าเสียดาย ควรจะนับว่าชายโฉมยง {อิเหนา}, หญิงงามสง่า เช่น พระเพื่อนโฉมยงหย้อง อยู่เพี้ยงดวงเดือน {ลอ}. โฉมศรี น. รูปเป็นสง่า. โฉมหน้า น. เค้าหน้า: เค้าที่คาดว่าจะเกิดในภายหน้า เช่น โฉมหน้าการเมืองยุคใหม่. ก. บ่ายหน้า.